Dag bezoekers, Hier deel 4 alweer van: schuld, berouw en boetedoening. Dank voor het inzenden wederom.
“Oké. Genoeg voor nu.” commandeert Natascha. “Verdwijn en meld je morgenavond stipt op tijd.” André staat op van zijn rose poef, knielt en kust Natascha’s laarzen, zegt zo onderdanig mogelijk “Dag Mevrouw. Dank u.” En maakt zich uit de voeten. Natascha blijft buitengewoon tevreden achter en belt Kat om haar volledig bij te praten. “Ik stuur je zo wat fotootjes en ik heb z’n bekentenis en z’n spijtbetuiging opgenomen.
Die stuur ik je ook.” “Fantastisch, Natas! Ik ben hartstikke benieuwd.” “Oh, ik heb trouwens ook die site van het IGSH bekeken. Echt super! Ik maak morgen gelijk een afspraak,” vertelt Natascha. “Heb je morgenavond anders tijd om even aan te wippen. Kun je André aan het werk zien.” “Oh, supergraag!!” roept Kat uit. “Lijkt me fantastisch!! Een uur of negen?” “Prima,” zegt Natascha. “Dan is ie al ruim twee uur bezig, dus kunnen we hem alvast wat controleren en een beetje teasen.” “Haha,” lacht Katja. “Ik doe wel iets korts en straks aan, met hakken. Kijken of die z’n aandacht bij z’n poetswerk kan houden.” “Top! Ik zie je morgen.” De dames nemen vrolijk afscheid en Natascha stuurt de foto’s en de geluidsopname op.
Maandag 22 januari 2017 09.00 uur
Natascha belt met het IGSH. Ze wil een afspraak maken voor een eerste gesprek. “Dat zou vanmiddag al kunnen,” zegt de vriendelijke receptioniste. “Om 2 uur, schikt dat U?” “Uitstekend!” zegt Natascha. “U heeft dan de intake met mevrouw Van Veenendaal,” zegt de receptioniste. “U ziet mij om 2 uur! Dank u wel.” en tevreden hangt Natascha op. Dat is geregeld, en sneller dan ze had gedacht. Nu een lijst maken voor mijn poetssloofje, denkt Natascha geamuseerd. Eens zien: een lekker schoon bed in een gestofte, gestofzuigde en opgeruimde slaapkamer, dat is één! Badkamer met de wc én de wc beneden een grote beurt, dat is twee en de keuken, fornuis, gootsteen, aanrecht en keukenvloer schoonmaken is drie. Dat moet wel kunnen in 4,5 uur, denkt Natascha.
Ze maakt de werklijst voor André in orde. Ze denkt er even over na wat ze vanavond zal aandoen. Een beetje teasen lijkt haar ook leuk. Ze heeft gezien hoe André opgewonden raakte van haar nieuwe leren dijlaarzen. Die dus sowieso. En dan over een strakke zwarte maillot met een kort naveltruitje erop en een kort, strak leren rokje. Daarna gaat ze op zoek naar dat ouderwetse dienstbodebelletje dat ze laatst nog eens ergens in een la tegenkwam. Ja! Gevonden.
Ze is niet van plan vanavond elke keer als ze van André iets nodig heeft hem te roepen. Ze klingelt wel met het belletje. Ze zet het vast neer op het tafeltje naast de loungebank. Ze zet het roze poefje ook voor de loungebank. Misschien draagt ze André nog wel op haar voetjes heerlijk te masseren. Oh ja, nog één belangrijk ding: het poetsschortje van Agnes. Dat zal ze André vanavond vóór hij aan de slag gaat laten aantrekken. Zijn vernedering moet compleet zijn, vindt Natascha.
Maandag 22 januari 2017 14:00 uur
Natascha loopt de vestiging van het IGSH binnen. De receptioniste begroet haar vriendelijk, zegt dat mevrouw Van Veenendaal haar zo op komt halen en vraagt of ze vast iets wil drinken. Natascha vraagt om een kopje groene thee. Natascha gaat in een van de leren fauteuils zitten. De receptioniste brengt haar de thee. Ze kijkt rond. De ontvangstruimte is smaakvol ingericht. Veel planten, lichte kleuren en leren meubels. Een mooie witte houten vloer en attractieve kunst aan de muur. Even later wordt Natascha opgehaald door een vrouw van midden dertig met een mooi aristocratisch gezicht, donkerblond haar en mooie grijze ogen. Ze draagt een witte blouse met een donkerpaarse sjaal, een chique donkergroene leren kokerrok tot net boven de knie, mooie zwarte naadnylons en eveneens donkergroene leren pumps met hoge naaldhakken. “Dag mevrouw Van Linschoten!” Haar stem is warm en vol klank. “Ik ben Ilse van Veenendaal, gedragstherapeut. Komt u verder.” Ze lopen een deur en een gangetje door waar drie deuren op uitkomen.
Ilse van Veenendaal opent de rechter deur en gaat met Natascha naar binnen. In de kamer staat een functioneel, maar mooi houten bureau met een verstelbare leren bureaustoel. Daarvóór is een zitje met een lage tafel en wederom twee leren fauteuils. “Gaat u zitten,” zegt Ilse wijzend op één van de fauteuils. “Mevrouw Van Linschoten, waarmee kan ons Instituut u van dienst zijn?” steekt Ilse van wal. “Ach, zegt u toch Natascha,” antwoordt Natascha. “Noem mij dan Ilse. En laten we elkaar tutoyeren.”
Natascha steekt van wal, vertelt wat over haar zelf, hoe ze André ontmoette en dat ze inmiddels al weer drie jaar samenwonen, over hun relatie en over de huidige crisis en hoe zijzelf daarin tot nu toe heeft geacteerd. “Ik kan niet anders zeggen dan dat je tot nu toe buitengewoon goed, ik zou haast zeggen professioneel, hebt gehandeld,” complimenteert Ilse haar. “Hoe duidelijker de voorwaarden, hoe beter het resultaat.
Mannen, net als kinderen, hebben duidelijkheid nodig, en jij hebt hem een zeer duidelijk omlijnd kader gegeven waarbinnen hij zich moet gedragen.” “Dat klopt, hij gedraagt zich nu als een schoothondje, maar ik vertrouw hem nog lang niet. Hoe voorkom ik dat het weer gebeurt, of nog stééds gebeurt?” vraagt Natascha. “Daar zijn tegenwoordig buitengewoon handige hulpmiddelen voor,” zegt Ilse en ze pakt wat folders. “Ben je bekend met wat er tegenwoordig op het gebied van mannelijke kuisheid allemaal op de markt is?” “Ehm.. niet echt nee,” zegt Ilse.
Ilse slaat een folder open en Natascha ziet allerlei peniskooien, van staal, kunststof, maar ook leer, waarin de pik veilig opgeborgen wordt én, vertelt Ilse, “waarbij het krijgen van een erectie onmogelijk is. Als zijn pik al hard wordt is dat meestal vrij pijnlijk, omdat er gewoon geen ruimte voor is.” Natascha is zeer geïnteresseerd. “Zoals je ziet worden alle exemplaren met een klein slotje gesloten, en jij wordt de sleutelbewaarder. Geen opwinding en zeker geen masturbatie of gemeenschap, alléén maar met jouw toestemming.
Ik raad jou sterk aan om jouw vriendje op deze manier volledig afhankelijk van jou te maken. Vreemd gaan gaat niet meer en het leuke bijeffect is dat, hoe langer hij ‘m van jou moet dragen, hoe inschikkelijker hij zich zal gaan gedragen. Vertel eens iets over je seksleven, Natascha.” Natascha vertelt dat zij heel in het begin nog wel kon genieten van vrijen met André, maar dat hij nogal klein geschapen is, dat hij het té belangrijk vind dat hij zelf klaarkomt en eigenlijk maar weinig initiatief onderneemt om háár nu eens lekker klaar te laten komen. “Het oude en eeuwige liedje,” beaamt Ilse. “Een goede stelregel is dat een man eigenlijk pas aan zijn eigen gerief zou mogen denken als hij zijn vrouw één, of liever meerdere, heerlijke orgasmes heeft bezorgd, en zich bovendien verplicht om, nadat hijzelf is klaargekomen, haar nóg een paar keer bevredigt.
Wat vind jíj lekker, Natascha, wat wind jou op?” vraagt Ilse. “Ik vind het heerlijk om uitgebreid en langdurig gelikt te worden,” antwoordt Natascha zonder gêne. “Jaaa, welke vrouw niet?” valt Ilse haar in de rede en de dames moeten hartelijk lachen. Natascha voelt zich volkomen vrij en op haar gemak bij deze vrouw, die ze steeds sympathieker gaat vinden. “Je zult merken dat de kuisheidskooi hem ertoe zal gaan aanzetten veel meer aandacht voor jouw seksuele voorkeuren te gaan krijgen én aan jouw voorwaarden zal gaan voldoen.” “Maar hoe krijg ik hem zover!” vraagt Natascha. “Allereerst wil ik een afspraak maken met jou en hem samen. Daarin ga ik hem duidelijk maken hoe verkeerd hij eigenlijk héél jullie relatie lang – dus niet alleen de laatste weken – al bezig is geweest.
Daarna vertel ik hem dat hij een goede start heeft gemaakt door jou nu in alles te gehoorzamen, maar dat dat alléén natuurlijk niet genoeg is. Ik deel hem mede dat hij zich door mij moet laten behandelen teneinde zijn gedrag te corrigeren én, dat is het belangrijkste, hem ook seksueel her op te voeden. Onderdeel van die heropvoeding is het dragen van een kuisheidskooi. Die plaatsen we overigens direct hier in ons Instituut, dus jijzelf hoeft je daar helemaal niet druk over te maken, Natascha.” “Geweldig! Daar zag ik nogal tegenop! Hoe gaat het dan verder? Ik bedoel: hoe lang moet ik hem gekooid houden en waarom zou ik hem eigenlijk een keer van zijn kuisheid willen verlossen?” vraagt Natascha. “In dit geval zou ik hem zeker de komende drie maanden in chastidy houden,” zegt Ilse. Gedurende die drie maanden heeft hij elke week een sessie van twee uur bij mij, waarin ik hem seksueel ga heropvoeden. Jij belt mij elke dag voordat hij op therapie komt jouw wensen, klachten maar ook zijn positieve dingen door. Die feedback gebruik ik dan in die wekelijkse 2 uurs-sessie.
Als hij in jouw ogen na die 3 maanden een beloning verdient…” en Ilse maakt met haar wijs- en middelvinger van beide handen het aanhalingstekens gebaar “dan laat je hem jou eerst op een geweldige manier bevredigen. Dan maak je z’n plassertje vrij en neuk je hem: hij op z’n rug en jij bovenop! Dat is trouwens wel erg belangrijk: jij neukt van nu af aan hém. Hij jou nooit meer! Het initiatief voor seks ligt sowieso altijd bij jou. En daarbij ligt hij altijd op zijn rug en jij berijdt hem. Als hij klaargekomen is, gaat onmiddellijk zijn kuisheidskooi weer om. Daarna is hij verplicht jou nog een keer heerlijk klaar te likken, of een paar keer, wat jij maar wilt. Vervolgens laat je het volledig van zijn gedrag afhangen wanneer je hem opnieuw een momentje van vrijheid gunt. Maar één tip: hou hem het komende jaar héél erg kort.
Laten we zeggen tegenover 50 orgasmes van jou slechts één van hem.” “Klinkt buitengewoon positief,” reageert Natascha enthousiast. Wanneer zou ik de afspraak om samen met hem te komen kunnen maken.” Ilse staat op en kijkt even op jet computerscherm op haar bureau. “Ik kan je voor komende woensdag, dus overmorgen, twee momenten aanbieden, ‘s ochtends om 11 uur of ‘s middags om half vier.” Natascha denkt even en zegt: “11 uur is prima, hoe eerder dit in gang gezet wordt hoe beter.” “Weet je of je vriendje dan ook kan?” vraagt Ilse. “Denk je dat ik hem daarnaar vraag? Hij komt mee, punt uit!” zegt Natascha enigszins grimmig. “Haha, dat is het enige goede antwoord. U bent geslaagd, mevrouw van Linschoten. Hier heb je trouwens mijn kaartje.” en de dames lachen allebei weer vrolijk. “Heb je nog vragen, Natascha?” “Nee, Ilse. Het was allemaal buitengewoon helder en duidelijk. En zéér de moeite waard. Ja, ik heb nog wel één ding: als de therapie met André begint, wees meedogenloos.” “I sure will, Natascha, I sure will.”
Binnenkort deel 5
The post Schuld, berouw en boetedoening deel 4 appeared first on Onderdanigeman.NL.
