Een 2 uursessie bij Nina in Domination Palace voelt gevoelsmatig een half uur, dat moet ik achteraf erkennen. Wat een bijzondere sessie was dit.

Al jaren te gast bij DP ben ik steeds op zoek naar nieuwe ervaringen. Ik moet mezelf rekenen tot de softys en dat openbaarde zich in de afgelopen 10 jaar voornamelijk in worstelsessies met diverse Meesteressen. Eigenlijk had ik helemaal geen worstelsessie zoals gebruikelijk met Meesteres Nina afgesproken… Ik had haar en paar keer gemaild en door de antwoorden die zij mij stuurde besloot ik deze Meesteres te gaan bezoeken.

Nog steeds gespannen toen ik naar Valkenswaard reed belde ik aan Meesteres Nina opende zelf de deur. Wow wat een verschijning. Veel langer dan ik uit de foto’s kon opmaken, hoge leren laarzen en een stoer leren jack, ik was op voorhand al verloren in deze blonde schoonheid. Na een kort gesprekje en de gebruikelijk douche betrokken we de rode kamer. Een heerlijk gemeen lachje straalde haar zelfverzekerdheid uit. Meteen werd ik in de hand en enkelboeien geslagen en ik moest plaatsnemen in de leren swing, mijn voeten werden aan de kettingen vastgemaakt zodat ik me amper kon bewegen.

Tergend langzaam begon haar tease and deni spel. Met haar lange benen en meesterlijke billen speelde ze met me terwijl de vibrator mij voortdurend opgewonden hield. Meesteres Nina verbood me om klaar te komen. Een paar keer op het randje om toch toe te geven, met haar goddelijke lichaam bespeelde ze me. Op een gegeven moment opperde ze dat er wel hulp bij geroepen kon worden in de persoon van switch Rose. Voordat Rose verscheen mocht ik plaats nemen over de knieën van Meesteres Nina voor een flinke spanking.

Toen Rose verscheen werd ik geblinddoekt en moest ik plaatsnemen in een hangmat waarna de dames me in een folie wikkelden terwijl ik constant moest vechten tegen de trillende vibrator die op mijn jongeheer werd mee verpakt. Wederom liet Meesteres Nina zien dat teasen en het onmachtig maken van haar slachtoffers haar op het lijf geschreven bleken te zijn.

Nadat ik uiteindelijk bevrijd werd uit de hangmat werden de worstelmatten klaargelegd. Een verrassing, en mocht ik een half uur met deze fantastische Meesteres worstelen. Nou ja… Dat werd wederom een eenzijdig gevecht. In allerlei pijnlijke beenklemmen werd ik genomen zonder dat ik daar iets aan kon doen. In haar leatherlook legging werd ik vernederd keer op keer.

Wat een enorm geslaagde sessie was dit. Een uitzonderlijk knappe Meesteres die ook voor een soft behandeling beschikbaar is. Ik kom snel terug Meesteres Nina dat is zeker.

Dank aan Softboy.

The post Meesteres Nina een veelzijdige Meesteres appeared first on Onderdanigeman.NL.

Wat een goddelijke meesteres is Meesteres Zascha toch, dacht ik toen ik terug op weg naar huis was. Ik had een paar dagen geleden nog gekeken op de website van Domination Palace voor een harde Meesteres die wel met slaafjes kon omgaan.

Ik had weer dringend straf nodig en had daarom Meesteres Zascha gevraagd of zij mij therapie zou willen geven met electro en haar andere (sadistische) opvoedkundige methoden. Eerst zit je een paar dagen in spanning en dan is het zover, je bent bij DP en een lieve blonde dame gaat met je de sublijst door. Wat een prachtige lieve Meesteres denk je dan nog.

Oef dat was een fout. Zo lief als ze tijdens de ontvangst is zo streng kan ze zijn tijdens de therapie, maar ja ik had ook gezegd dat ze zich alles mocht veroorloven bij mij. Kruipen slaafje zegt zij, had ik gezegd dat je mocht lopen? Bevend kruip ik met de zweep in mijn vastgebonden handen en voeten achter haar aan, terwijl mijn pik helemaal stijf word als ik stiekem naar haar kijk.

Ik word vastgezet en ik moet de eerste tikken ontvangen. Pats op de billen, peng op de tepels en lachend knijpt ze je ballen fijn. Dit wou je toch slaafje? Zegt ze nog. Ik zie het al, dat je veel therapie nodig hebt en ik zie dat deze hard moet zijn, want je pik wordt stijf terwijl ik je dat verboden had. Daar zullen we gauw een mee beginnen. 5 minuten later lig ik vastgebonden met een blinddoek op de tafel terwijl ik de hele zaak bijeen brul omdat zij weet hoe ze je pik weer klein krijgt. Pijnlijk en toch ook heerlijk.

Auw mijn voeten, natuurlijk die was ze niet vergeten. Dan voel ik iets om mijn pik schuiven. Het voelt rond en rubberachtig dik aan. Dit gevoel herkende ik. Elektrodes voor om de pik te doen. En ja daar hoor ik haar stem. Voel je iets vraagt ze ? Nee zeg ik ? Stomme fout van mij. Als ik had kunnen kijken had ik haar vast zien glimlachen toen ze de knoppen omhoog draaide. Aaaah brul ik als ik de eerste echte stroomstoot voel.

Hoe kan zo een lieflijk schepsel zo sadistisch zijn, maar eerlijk is eerlijk ik vind het ook wel geil om haar zo te dienen en mijn therapie te ondergaan. Auw mijn voeten, auw mijn pik, auw mijn tepels als zij de hele tijd van de ene naar de andere wisselt met slaan. Dan stopt het en mag ik even bijkomen terwijl de folie wordt los geknipt. Volg me zegt ze. Je dacht toch niet dat je therapie al voorbij. Ik volg haar op mijn handen en voeten naar het ander vertrek en zie daar het nieuwste speeltje van DP staan wat ik ook al op Twitter had gezien.

Zou ik deze moeten ondergaan en mogen testen? Ga hierop zitten zegt ze. Ja dus,ik moet deze ondergaan. Ik zit op een metalen driehoek met mijn pik en ballen vastgeklemd tussen twee metalen staven die ervoor staan. Zo slaafje dan zullen we deze maar een goed vastdraaien zegt ze en ze begint met de schroeven van de staven steeds vaster aan te draaien.

Dan worden mijn armen en handen nog vastgezet. Ze steekt de elektroden van het elektro kastje in de staven en lacht me aan en ik zie de pretlichtjes in haar ogen gloeien. Dan draait ze aan de knoppen en ik zie haar ogen nog meer schitteren. Ah dat voelt eigenlijk we lekker aan. Een zacht pulserende gevoel gaat door mijn pik en ballen. Dit kan ik wel aan denk ik nog. Aaahhhh. Mijn pik ontploft. Zij had hem vol open gezet. Mijn pik is losgeschoten.

Dat is niet de bedoeling zegt ze een draait de knoppen weer omlaag. Zij pakt mij pik een en zet hem weer vast tussen de staven. Dit keer worden ze nog vaster aangedraaid. Mijn pik en ik konden helemaal geen kant meer op. Ze zet het elektro kastje weer aan en blijft me lekker plagen terwijl ze aan de knoppen draait en hem weer terugzet op de laatste stand. Ze zit me weer lekker op te geilen en gaat zich in de stoel naast me zitten terwijl ze me aankijkt.

Ze draait weer aan de knopjes. De groene, de blauwe de rode en ze wisselt iedere keer de standen. Wat voelt dat goed. Dan lacht ze en draait opeens de rode knop helemaal open. Aauuuuuhhhhhhh dat was de stroomsterkte die vol open ging.Ik vlieg naar achteren van de schok en mijn pik schiet weer los.

Hierna mag ik nog even bijkomen van Meesteres Zascha en word ik losgemaakt. Wauw wat kan zij je lekker diep laten gaan. Meesteres Zascha is een echte aanrader, daar ben ik na vandaag wel achter gekomen.

Welke therapie zou ik de volgende keer krijgen?

Met dank aan Slaaf Erik.

The post Therapie van Meesteres Zascha appeared first on Onderdanigeman.NL.

André krijgt van Katja iets voor hem op grond gegooid. “Doet dit snel om je enkels en je polsen,” snauwt ze. André pakt hetgeen Katja gooide van de grond. Het zijn leren boeien die met riemen sluiten. Aan de boeien zit een iets langere riem om vervolgens de geboeide enkel of pols ergens anders aan vast te maken. André doet haastig de boeien om. “Ga achter die stoel staan!” commandeert Natascha.

Ze dirigeert hem er met haar lange rijzweep naar toe. “En nu zover over de leuning bukken dat je de voorpoten van de stoel kan vastpakken.” Als André eenmaal in deze vernederende positie staat maakt Katja zijn polsen en Natascha zijn enkels razendsnel vast aan de poten van de stoel. De dames inspecteren hun werk en gaan tevreden weer op de leren loungebank zitten.

Ze pakken hun wijnglazen en nippen van de wijn. “Zeg eens, Andrea,” zegt Natascha, “wat voor straf zie jij als adequaat voor jouw meer dan schandalige gedrag van zojuist?” “Misschien 20 zweepslagen, Mevrouw,” antwoordt André. “20!? Ik zit meer aan 100 te denken! 20, pfffttt! Ik geloof dat je de realiteit niet helemaal scherp voor ogen hebt. Je hebt me verdomme belazerd met die schoonmaakster en je hebt zojuist laten zien dat je nog stééds alleen maar aan je zelf denkt door wéér geil te worden.

Daarnaast heb je Mevrouw Van Bergen Heneghouwen ernstig in verlegenheid gebracht.” Katja schiet in de lach en zegt met een geaffecteerd stemmetje: “Nou. Affreux!! Ik ben nog steeds ontdaan.” waarna de dames allebei in lachen uitbarsten. “Maar serieus nu. Kat. Bepaal jij de straf voor deze drie misdragingen.” zegt Natascha. “150 zweepslagen met de rijzweep en 50 zweepslagen met jouw nieuwe single tail. Alle slagen in porties van tien met steeds even rust.

Dit is mijn uitspraak en daar zult u het mee moeten doen.” zegt Katja met een stalen gezicht en beide dames barsten weer in lachen uit. André zweet peentjes. 200 zweepslagen! Dat kunnen ze niet menen. Maar de dames menen het wel degelijk. “Oké dan,” zegt Natascha en staat op. Ze pakt haar lange rijzweep en loopt op de over de stoel gebogen André af. Ze laat haar zweep even een paar keer door de lucht suizen. André krimpt al in elkaar. Ze laat het slagleertje van haar rijzweep even plagerig tegen zijn kont komen. Hij huivert. “Stil staan, daar gaan we met de eerste 10.” Natascha heft de rijzweep op en laat hem hard op de billen van André neer kletsen.

Hij schokt en zucht. Weer suist de zweep hard door de lucht. Klets! Het leren flapje vreet in het vel van zijn kont. Klets! De volgende slag is ook hard. “Oohhh!” kreunt André. Het is een venijnige, striemende pijn. Het brandt en het voelt aan als snijden. “Wacht eens even,” zegt Natascha, “dat vergeet ik helemaal. Jij moet netjes de slagen meetellen, Andrea. En als je met het tellen een fout maakt beginnen we weer van voren af aan. Net als nu, trouwens. Snap je het? Daar gaan we weer”. De zweep suist door de lucht en eindigt wreed op de blote reet van André. “Vier….” fluistert André. “Nee trut!”, snauwt Natascha. “Jezus, wat zeg ik nou net!

We begonnen opnieuw, weet je nog??” “Is die dienstmeid altijd zo stom geweest, Natas? Ook toen ie nog geen dienstmeid was?” vraagt Katja. “Nee, ik denk dat z’n hersens nu op het niveau van die trutslet van een Agnes zitten.” en terwijl ze dit zegt haalt Natascha vol uit met haar lange rijzweep en slaat André keihard op z’n reet. “Auwauw!! Eén!!” gilt deze. Een regen van slagen volgt nu, tot 10 aan toe. André heeft moeite de tel bij te houden. “Zo, jij mag Kat. Geen rust voor die sukkel.” Katja, die ondertussen haar laars weer aangetrokken heeft staat op, pakt haar rijzweep en geeft André ook tien snel op elkaar volgende, afgemeten gemene hardvochtig harde zweepslagen.

André kronkelt en kreunt. Direct daarna gaat Natascha weer ‘aan de slag’ en dan Katja weer. Pas na vijftig zweepslagen krijgt André eindelijk even rust. Hij heeft kramp van het voorover gebukt staan, hij heeft het idee dat hij met zijn kont op een hete kachel is gaan zitten en hij beeft van emotie. Toch valt de “schade” nog erg mee. Zijn kont is vuurrood en er tekenen zich wel wat dikkere striemen af, maar verder valt het reuze mee.

Katja loopt op hem toe en strijkt met haar hand op zijn brandende kont. “Mmmm! Lekker warm al.” Dan brengt ze haar hand naar een van zijn tepels en knijpt er een tijdje zachtjes in. Ook tikt ze even met het flapje van haar zweep tegen zijn pik en ballen, maar André’s pik reageert niet. Miezerig klein en slap hangt hij naar beneden. “Kijk eens aan. We kunnen het dus wel, hè? Ons beheersen.” zegt Katja. “J..ja, Mevrouw.” knikt André onderdanig. “Mooi! Zal ik de volgende tien doen, Natas!” “Prima!” antwoord Natascha. Katja laat haar lange rijzweep ook een aantal keer door de lucht suizen.

De arme André hoort het geluid met angst en beven aan. In rap tempo knalt Katja haar slagen over André’s getergde kont. Ze gaat daarna naast Natascha op de leren loungebank zitten. “Begint het enigszins tot je door te dringen wat de bedoeling is, sloofje?” vraagt Natascha. “Ja Mevrouw. Ik moet U in alles gehoorzamen en alles wat U mij opdraagt snel en netjes uitvoeren.” antwoordt André alsof hij een schoollesje opdreunt.” “Inderdaad!” Natascha staat op en pakt haar zweep. Tien harde slagen regenen over André’s naakte kont.

Natascha gaat even met haar hand over de gloeiende billen. André huivert. Natascha gaat weer zitten en slaat haar gelaarsde benen over elkaar. Het laarzenleer kraakt zachtjes. De dames nippen weer van hun wijn en Natascha vraagt aan Katja of zij nog hulp in de huishouding kan gebruiken. “O ja, zeker.” zegt Katja. “Zeker voor het grove werk. En het poetsen van mijn laarzen en schoenen. Trouwens, hoe heeft Andrea onze rijlaarzen gepoetst.” “Oh jôh, dat vergeet ik nou nog helemaal. Ik pak ze even.” Natascha staat op en loopt naar de gang. Even later is ze terug met de tas met rijlaarzen.

Ze laat ze aan Katja zien. “Zoo!!! Toch kwaliteiten, onze poetsmeid.” zegt ze. “Hmm, hmm,” bevestigt Natascha. “Gelukkig daar wel in. Maar als vurige minnaar heb je er niet veel aan.” “Nou ja, Natas. Ieder zijn kwaliteit. Je gebruikt de ene voor dit en de andere voor dat.” De schrik slaat André weer om het hart. Betekent dat, dat Natascha voor het vrijen iemand anders zoekt en hem nog alleen als poetssloofje gebruikt. Veel tijd om daarover na te denken heeft hij niet. “Katja staat al weer achter hem en laat haar zweep door de lucht suizen. “Ga een beetje door je knieën, dienstmeid, en doe je benen iets uit elkaar.” zegt ze tegen André. “Goed zo, ja.” Dan slaat de rijzweep weer toe, genadeloos zwiepend over de naakte reet. Het leertje kletst bijtend over de billen. Dan, bij de zesde zweepslag, gilt André het ineens uit. “Auwauw..oooh…au!!” Katja heeft hem met het leren flapje vol op zijn zak geraakt.

Een vlammende pijn schiet door zijn ballen. Katja lacht gemeen. Ze stoort zich niet aan het gejammer en maakt de tien slagen af. Natascha doet haar tien er gelijk achteraan en daarna Katja. 100 zweepslagen zitten erop. “Dan gaan we de laatste vijftig even dubbelen, Natas. Tenslotte moet sloofje nog mijn voetjes masseren, de w.c. beneden doen en de keuken.” “Goed idee, dan kan ze zo weer aan de slag,” antwoordt Natascha. “Jij links ik rechts, Kat?” “Oké, schat. Snel tellen jij, dienstmeid, want het gaat vlug. Als je niet goed telt krijg je er nog 50 bij, begrepen snol?” “Ja, Mevrouw, ik doe mijn uiterste best.” klinkt het slaafs en benepen.

Vrijwel gelijk komt de eerste zweepslag, direct gevolgd door de volgende en de volgende en de volgende: klets, klets, klets, klets, klets, klets, klets, klets, “Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht……..” André telt of zijn leven ervan af hangt. Hij raakt haast buiten adem, maar blijft braaf doortellen. “Achttien, negentien, twintig, eenentwintig, tweeëntwintig, drieëntwintig, vierentwintig, vijfentwintig….” Hij dreigt soms achterop te raken maar haalt steeds weer bij.

Door de enorme inspanning die het hem kost om de zweepslagen te tellen heeft hij niet eens erg meer in de pijn die de rijzwepen doen. Genadeloos regenen de zweepslagen over zijn naakte reet. Hij schokt en trekt aan de boeien. “Achtendertig…., negenendertig…., veertig…….., eenenveertig……., tweeënveertig….., drieënveertig…., vierenveertig……,” elke telt komt er nu als een hijg uit, af en toe zelfs als een snik. De dames kijken elkaar even met een blik van verstandhouding aan en in de laatste zes slagen leggen ze al hun kracht. André gilt de laatste slagen hardop op en bij vijftig begint hij zachtjes te snikken.

Hij hangt slap als een vod over de stoel. Deze geseling door de twee dames tegelijk heeft nog geen halve minuut geduurd, maar naar André’s idee zeker een half uur. Zijn kont is nu voor een groot deel donkerpaars, met dikke blauwe striemen. Daar waar de striemen elkaar kruisen zijn bloedblaartjes ontstaan. Twee ervan zijn open geslagen en bloeden licht. André voelt nu pas de brandende, bijtende pijn. “Zo slet, nou eens kijken of je nog zo gauw geil wordt.” zegt Natascha.

Ze gaat achter hem staan en grijpt met beide handen zijn tepels. Ze knijpt en masseer ze. Katja pakt zijn pik en ballen en knijpt en wrijft deze zachtjes. Maar er zit geen spoortje geilheid meer in. “Mooi zo, het kwartje is blijkbaar gevallen.!” zegt Natascha tevreden. “Mij onbaatzuchtig dienen! Dat betekent: mij dienen zonder daar ook maar iets voor terug te verwachten. Zonder daar zelf seksueel plezier uit te halen.

Dat ga jij de komende jaren voor mij doen, is dat duidelijk??” “J..j..ja-ja, Mevrouw.” snikt André. Natascha en Katja maken hem los. Hij laat zich op zijn knieën vallen en kust en likt hartstochtelijk de leren dijlaarzen van Natascha en de nappa knielaarzen van Katja. “D..Dank… U..voor het leerzame….e..en opvoedkundige pak slaag, Dames. Ik ga mijn uiterste best doen om U beiden zo goed mogelijk te dienen.” snottert hij, terwijl hij fanatiek de laarzen van de dames blijft likken. “Mooi!! Een heel goed voornemen.

En nou als de wiedeweerga Mevrouw Van Bergen Heneghouwen’s voetjes verwennen, sloofje.” De dames installeren zich behaaglijk op de loungebank. André staat moeizaam op en schikt zijn schortje netjes. “Schenk de glazen nog maar eens in, Andrea.” beveelt Natascha. “Ja Mevrouw.” antwoordt André timide en hij maakt automatisch een licht buiginkje. Natascha en Katja kijken elkaar veelbetekenend aan. André snelt met de glazen naar de keuken en komt terug met de twee gevulde wijnglazen. Hij zet ze op de bijzettafel bij de loungebank, knielt voor Katja, die gelijk hooghartig haar hoog gehakte nappaleren knielaarzen voor zijn gezicht houdt om uit te laten trekken.

Hij trekt haar laarzen voorzichtig uit en begint haar voeten te masseren. “Mmmmm…dat is inderdaad een te waarderen kwaliteit van dienstmeid Andrea, Natas. Heerlijk!” en Katja zakt behaaglijk onderuit, waarbij ze haar voeten dwingend tegen André aanduwt. “Mooi, eindelijk iets nuttigs van ons sletje.” zegt Natascha. Andre doet zijn uiterste best op de massage. De heerlijke geur van Katja’s voeten, een mengeling van nappaleer, parfum en een vleugje zweet windt hem erg op, hoewel de brandende pijn van de striemen van de rijzwepen voorkomt dat zijn pik stijf wordt. Een soort preventie die zijn lichaam blijkbaar nu al, na één flink pak slaag, in geprogrammeerd heeft………….

The post Schuld, berouw en boetedoening deel 7 appeared first on Onderdanigeman.NL.

Het was een paar dagen voor kerst. Charlie, mijn donkere mede huisslaaf en ik hadden het huis prachtig in orde gemaakt. Alles glom en blonk en het was overal versierd met groene kerststukjes. We stonden in de keuken toen onze meesteres Noa ons ontbood.

Opgetogen liepen we in onze slaven-outfit volledig naakt naar de woonkamer. Opgewonden stemmen, hoorde ik vanuit de woonkamer komen. Charlie maakte de deur open en daar stonden we met z’n tweeën voor een gezelschap dames. Meesteres Noa had haar vriendinnen uitgenodigd voor een party. Zes om precies te zijn. Ze zaten aan de enorme tafel, sfeervol verlicht met kaarsjes en in het midden Meesteres Noa zittend op haar troon. Prachtig. Alle dames waren in het leer gekleed. Mijn grootste fetisj: leer. De geur van leer alleen al geeft mij een kick. De aanblik van deze prachtig in leer gehulde dames deed mijn genotsstaaf rijzen. De aanblik van mijn Meesteres spande de kroon: wat een prachtig leren met rode biezen afgezet korset had ze aan met eronder hoge lieslaarzen met een scherpe naaldhak. Onze Meesteres is werkelijk de hoogste goddess. Niemand kan aan haar tippen. Ik zag dat Charlies pik ook recht over eind stond. ‘Onze aanblik bevalt de heren, zo te zien. We zullen zien voor hoe lang’, bitste onze Meesteres venijnig. De dames lachten cynisch.

‘Ga jij maar in het midden van de kamer staan met je armen en benen in spreidstand’, commandeerde onze goddess en ze wees naar Charlie. ‘En jij Luciano op je knieën voor hem.’ Op tafel stond een grote doos die onze meesteres openmaakte. ‘Zo dan gaan we Charlie eens optuigen als een kerstboom.’ Weer gelach van de zes prachtig uitgedoste dames. De een groot geschapen met enorme dijen, de ander lang en smal. Heerlijk. Ik genoot ervan en ging op mijn knieën voor Charlie zitten met uitzicht op zijn enorme pik. Iedere dame pakte een kerstversiering uit de grote doos en een voor een liepen ze naar Charlie. De grootste dame hing een kerstbal aan zijn oren met een knijpertje. De langste zette een kroontje op zijn hoofd en een donkere dame schminkte zijn gezicht. Een crème, eyeliners en zo meer. Ik zag het allemaal gebeuren vanuit mijn geknielde positie met Charlies warme dikke pik dichtbij mijn gezicht. Tot slot van deze ceremonie bracht onze geliefde Domina de kerstverlichting aan. Een kaarsje op beide oren. Zijn armen, zijn benen, zijn tepels en de rest van zijn lijf werden ook voorzien van kaarsjes waar scherp gekartelde knijpers aanzaten. Charlie genoot ervan, want zijn snikkel klopte stijf tegen mijn hoofd. ‘Zo,’ kirden de dames in koor. ‘Wat ziet hij er prachtig uit: ons kersboom-sletje.’

‘Nu mag jij zijn ballen gaan likken’, commandeerde Meesteres Noa die nu achter mij stond. Ik nam Charlies ballen in mijn mond en begon eraan te zuigen. Charlie hoorde ik kreunen van genot. Mijn meesteres gaf me een pets met haar zweep die ze bij zich had. ‘Hup’, moedigden de dames mij aan. ‘Likken. Likken!’ Een weer een pets met de zweep op mijn billen. ‘Neem nu zijn pik helemaal diep in je mond’. Charlies pik verdween in mijn mond en ging steeds dieper tot ik bijna moest kokhalzen. ‘Goed zo, ga maar lekker door tot hij gaat spuiten. Hup Charlie spuit deze slet zijn mond maar vol.’ De dames begonnen alsof het een voetbalmatch was Charlie aan te moedigen. ‘Hup Charlie, spuit hem vol. Die snollenkop.’ Even later voelde ik de warme sperma mijn mond vullen. ‘Slik, slik door die hap, vieze geile anushopper’, commandeerde mijn Meesteres. Ik slikte en slikte er leek geen eind aan te komen. Wat een hoeveelheid sperma had Charlie opgespaard.

‘Goed zo Charlie. Luciano, kruip nu maar achter Charlies en lik zijn kont. Daar ben je toch goed in.’ Achter Charlie gezeten stak ik mijn tong in zijn slettenreet. Het smaakte bitter. Ik proefde poep. Ik walgde even, maar achter me stond mijn Meesteres al klaar met haar zweep en gaf me een pets. ‘Hup steek die tong er diep in, zodat die slettenkont lekker nat en soepel wordt.’ Dieper en dieper ging ik tot ik plots het commando kreeg mijn pik erin te stoppen. De dames begonnen al vooraf te applaudisseren. ‘Hup Luciano, de kerstboomneuker!’, riep er een. De andere dames scandeerden in koor: ‘kerst-boom-neuk-er, kerst-boom-neuk-er.’ En op dat ritme kreeg ik steeds een pets met de zweep en ging ik heen en weer met mijn genotsstaaf in Charlies sletten-aars. Mijn billen voelden roodgloeiend. Ik voelde dat ik spoedig klaar zou komen. Maar voordat dat gebeurde zei mijn Meesteres: ‘stop! Je dacht toch niet dat jij vieze slet die je bent, zo maar klaar mag komen. Haal hem eruit.’

Kerststal

‘Ik heb nog een verrassing voor je Luciano, geile smeerlap! Bij de levende kerststal hiervoor op het plein zoeken ze nog vrijwilligers om de kerststal schoon te maken. Dat lijkt mij een mooie taak voor jou. Ik heb al afgesproken dat je zo komt.’ Ik liep de trap af met achter me de zes dames en onze Goddess. Buiten liep ik rechtstreeks naar de kerststal. Het was al laat en geen bezoekers meer, behalve de dames en mijn meesteres. Spiernaakt kreeg ik een riek om de mest in een kruiwagen eruit te rijden. Het was zwaar. Het zweet liep me over mijn rug. Toen ik klaar was, moet ik op de grond gaan liggen. Mijn meesteres klikte polsboeien en enkelbanden om en sjorde die met een touw vast aan een ring in de grond. Ik lag vlak achter de os vast en kon geen kant meer op. ‘Ga jij maar lekker slapen. Dit is jouw slaapplek de komende dagen. Smerige vieze kerstboomneuker.’ De dames en mijn meesteres gingen weg naar huis waar ze vanuit het raam zicht hadden op de kerststal. De os en de ezel zorgden gelukkig voor genoeg warmte in de stal. Bedekt met wat stro viel ik in slaap. Plots voelde ik een warme straal over mijn hoofd. Ik keek omhoog en zag uit de enorme penis een waterval aan urine stromen. Het kletterde op mijn lijf. Ik walgde. Nu lig ik hier, een toch niet onverdienstelijke man die een grote advocatenpraktijk onder zijn naam heeft opgezet als een stalknecht onder de zeik van een kastraten stier. Ik sliep weer in, maar werd weer wakker door een walgelijke geur. Wijdbeens stond de os over mij heen te schijten. Ik zat onder de natte ossen-poep. Alles zat onder: mijn hoofd, mijn romp en pik. Ik kon het er niet af krijgen, want ik zat muurvast vastgesnoerd.

De volgende dag werd ik opgehaald door de dames en mijn meesteres. Ze lachten onbedaarlijk toen ze me zagen. De dikste dame kreeg een brandslang in haar handen gedrukt van mijn meesteres. ‘Spuit dat smerige varken maar schoon, zodat hij zo even naar binnen kan en wij een leuk spelletje met hem kunnen spelen, nadat hij onze kersttafel heeft gedekt.’

Dit is een van de verhalen uit het prachtig geïllustreerde magazine James van Mistress Noa: een kinky Kerstspecial met veel spannende fetisj verhalen, art, opdrachten en foto’s. 

The post De kerstboomneuker appeared first on Onderdanigeman.NL.

Natascha laat uitgebreid haar voetjes masseren en geeft André dan opdracht om ze te kussen. André pakt Natascha’s linkervoet, tilt deze voorzichtig naar zijn mond en kust de onderkant van haar tenen, de bal van haar voet, haar voetzool en de onderkant van haar hiel. Haar voet ruikt heerlijk naar badschuim, naar het leer van haar pumps en heel licht naar zweet.

André raakt opgewonden en voelt zijn pik hard worden. “Mmmmm, ga hier maar even mee door.” Natascha zakt behaaglijk nog verder onderuit en duwt haar voet dwingend tegen André’s mond. “Gebruik ook je tong, sloofje. Lik mijn teentjes en mijn voet.” Slaafs gehoorzaamt André en likt haar tenen, likt ook tussen haar tenen en verder haar hele voet. André likt zachtjes en zonder haast door en Natascha geniet zichtbaar. Het windt ook haar op. Even overweegt ze André op te dragen haar kutje te likken, maar daar vindt ze het te vroeg voor.

Eerst morgen die kuisheidskooi om z’n pik laten zetten, daarna lijkt het haar beter een dergelijke opdracht te geven. Hij is dan immers volledig van haar afhankelijk en zal zich geen gekke dingen in het hoofd halen. Nu heb je kans dat hij gaat zeuren om ook aan zijn trekken te komen en daar heeft Natascha absoluut geen zin in. Waarschijnlijk trouwens helemaal nooit meer. Voor een lekkere neukbeurt moet ze toch maar eens op zoek naar een ander, één met wat meer in z’n broek dan het kleine pikje van André, mijmert ze. Ze laat hem ook haar andere voet nog uitgebreid verwennen en na 20 minuten vindt Natascha het genoeg.

Ze pakt haar zweepje en jaagt André terug naar zijn werk. Gauw gaat André naar boven en stoft en stofzuigt de bovenverdieping, draait een was en begint dan aan de handwas van Natascha’s slipjes, beha’s, nylons en panties. Hij pakt het speciale lingeriewasmandje en gaat ermee naar de badkamer. Er zitten zeker 25 slipjes, evenzoveel panties en nylons en een stuk of 15 beha’s in. Hij pakt een zwart satijnen slipje en ruikt even aan het kruisje. Oh, haar heerlijke kutje!

Hij haalt diep adem met zijn neus in het slipje, precies op de plek waar haar kutje heeft gezeten. Een mengeling van parfum, urine, de geur van haar kutje en kontje en zweet bedwelmt hem. André pakt nog een slipje en nog één. Dan heeft hij een rood satijnen vlinderbroekje waar het kruisje nog nat van is. Hij ruikt en likt aan het natte kruisje en raakt buiten zinnen van opwinding. Hij maakt zijn broek los en laat hem op de grond zakken, evenals zijn onderbroek.

Dan pakt hij met zijn rechterhand zijn hard geworden pik vast en duwt het kruisje weer tegen zijn neus en mond. Hij begint zichzelf af te trekken. Plotseling ziet hij een enorme lichtflits en hoort hij Natascha’s stem: “Goed zo, sloofje. Aanbid mijn slipjes.” André versteent. Natascha is op blote voeten naar boven gekomen en André was zó in de ban van Natascha’s lingerie dat hij niets heeft gehoord.

Natascha heeft haar pumps en korte rijzweepje in de ene hand en haar telefoon, waarmee ze zojuist een foto heeft gemaakt in de andere hand. “Wacht schatje,” zegt ze terwijl ze haar pumps, telefoon en zweepje op een kastje legt. “Kleed je maar helemaal uit, dan zal ik je eens lekker verwennen.” André legt het slipje neer en stapt uit zijn op de grond gezakte broek en onderbroek. Haastig trekt hij het schortje uit en zijn overhemd.

Naakt staat hij onzeker, maar toch verwachtingsvol voor Natascha. “Ga maar voorover staan en leg je handen op de rand van het bad, dan maak ik even iets klaar,” zegt Natascha. André gehoorzaamt braaf. Natascha stroopt haar rokje omhoog en gaat op het toilet zitten. Ze trekt haar kleine zwart satijnen slipje uit en plast het helemaal nat. Dan trekt ze het over André’s gezicht, met het kruisje tegen zijn mond en neus. André kreunt van genot.

Natascha pakt uit een laatje drie grote elastieken en trekt deze zo over zijn hoofd dat er een elastiek boven en één onder zijn neus zit. Het derde elastiek zit voor zijn mond, die hij van Natascha open moet doen. Zo drukken de elastieken het zeiknatte slipje op zijn neus en in zijn mond. Dan begint Natascha zijn pik te masseren, die van schrik eerst klein geworden is, maar nu al snel weer groeit. “Lekker hè, schatje, aan mijn slipjes ruiken en likken.

Daar word je geil van hè?” Natascha maakt haar sloofje gek. “Ruik je mijn kutje? En mijn kontje?” André zucht en kreunt. “En zo dadelijk mag je al die vuile slipjes op de hand wassen. En ook mijn panties en nylons, waar het zweetluchtje van mijn voetjes in zit. Lekker hè?” André hijgt en snuift. Zijn mond is nat van de urine die hij uit het slipje zuigt. “Ik heb mijn nylons een paar dagen in mijn nieuwe dijlaarzen gedragen, schatje, dus die ruiken naast mijn geile zweetvoetjes ook naar nappaleer. Hoe vind je dat?” André begint te schokken van al die geile woordjes van Natascha.

Hij staat op het punt van klaarkomen als Natascha plotseling, met al haar kracht, haar lange nagels in zijn pik en zak drijft. Er flitst een enorme pijngolf door zijn gehele onderlichaam en hij zakt op zijn knieën. Hij slaakt een gil. Natascha blijft hem in haar vlammende greep houden. André voelt hoe het zaad vreugdeloos uit zijn van schrik sterk gekrompen pik loopt. Dan laat Natascha los. Ze trekt het slipje van zijn gezicht, spoelt haar hand af, trekt haar pumps aan en pakt het rijzweepje.

Ze stroopt haar rokje omhoog, geeft de ontredderd op zijn knieën liggende André een paar striemende zweepslagen en beveelt: “Lik me, slaaf! En doe het goed of je krijgt er van langs!” André kruipt op zijn knieën naar Natascha en begint haar voorzichtig te likken. Haar kutje is nog nat van de plas die ze net gedaan heeft. Natascha pakt hem bij zijn haar en duwt zijn gezicht tegen haar kutje.

Met haar rijzweepje spoort ze André aan. “Vooruit! Likken!” André likt haar ingespannen en voelt hoe haar kutje nu ook anders nat wordt, van zalige geilheid. “Lange halen, van achteren naar voren,” kreunt Natascha en ze knalt de rijzweep over André’s kont. Ze wrijft met haar kutje over heel zijn gezicht. André wordt haast gesmoord, maar blijft braaf zo goed mogelijk likken. “Dieper, dieper!” hijgt Natascha en geeft André met elke beweging van haar lijf een klets met het zweepje.

Ze gaat nu vol op en neer en berijdt André’s gezicht, die naar adem snakt. “Ja, ja, door, door!” roept ze en geselt André nu continue, alsof ze op een renpaard zit. “Ja, ja, harder, harder …….. Oooohhhhh……” Natascha komt klaar zoals ze nog nooit is klaargekomen. Ze draait haar dijen om André’s hoofd en duwt zijn gezicht met alle kracht tegen haar kutje, waar haar heerlijke sappen rijkelijk uit stromen en André smoren. Ze blijft nog een tijdje naschokken op zijn gezicht en stapt dan van hem af.

Hijgend staat ze boven hem. Zijn gezicht is kletsnat van haar heerlijke kutje. Ze ziet in zijn ogen een vonk van opperste aanbidding. Zij kijkt goedkeurend naar hem en tikt hem met het leren flapje van haar rijzweepje even onder zijn kin. “Goed werk, Andrea. Maar onthoud nu voortaan eens dat het om míjn genieten gaat, en nooit om het jouwe. Begrijp je dat nu eens een keer?” “Ja Mevrouw. Het spijt me.” “Nou ja,” vervolgt ze, “als we morgen bij het relatiebureau geweest zijn wordt het een stuk makkelijker voor je om het te begrijpen.” André begrijpt Natascha niet, maar durft er verder ook niet naar te vragen.

“Oké, sloofje, fris jezelf wat op, ruim de troep op, trek alléén je schortje en je sandalen aan en ga die handwas doen, en je verdere werk.” “Ja Mevrouw. Tot Uw dienst, Mevrouw.” Natascha geniet van de slaafsheid van André. Wat heerlijk dat ze zo goed naar Kat heeft geluisterd. Dankzij haar heeft zij de regie nu volledig in handen en heeft ze een relatie met André die, hoewel absoluut niet meer gelijkwaardig en totaal anders dan voorheen (Meesteres/slaaf), haar louter voordelen biedt.

Zij hoeft niets meer te doen wat vervelend is, daarvoor heeft ze nu slaaf André. En ze kan hem ook nog te pas en te onpas gebruiken voor haar eigen sexuele wensen. Als ze beneden is laat ze direct het dienstbodebelletje rinkelen. Gauw haast André zich naar beneden en meldt zich onderdanig bij Natascha. “Op je knieën voor me zitten,” beveelt ze. Als André braaf op zijn knietjes voor haar zit trekt ze het nat geplaste slipje weer over zijn hoofd en zet het vast op zijn neus en mond met de drie grote elastieken.

Hij ruikt de urine maar voelt, door zijn totaal verruïneerde orgasme, geen enkele opwinding meer. “Dit draag je de rest van de avond, sloofje, als permanente aanbidding van mijn slipjes en natuurlijk mijn goddelijke kutje. Je krijgt uiteraard nog wel straf voor het eigengereid en zonder mijn opdracht aanranden van mijn slipjes, puur voor je eigen geile geneugten.

Je krijgt na afloop van je taakjes 50 zweepslagen met de singletail.” André mompelt, gesmoord door het natte slipje, “Ja Mevrouw.” Hij staat op, maakt een buiging en gaat naar boven. Natascha strekt zich behaaglijk uit en gaat verder met Netflix kijken. Ze voelt zich hoe langer hoe tevredener. Gelukkiger. Machtiger. Ze vraagt zich echt af of er een grens is aan hoever ze André kan vernederen. Ze is vast van plan die grens op te zoeken en ook daadwerkelijk te bereiken, als einddoel van zijn boetedoening.

En uiteraard het liefst samen met Katja. Terwijl Natascha zo mijmert wast André boven de slipjes, beha’s, panties en nylons. Het zwarte satijnen plasslipje zit met de elastieken stevig op zijn neus en open mond bevestigd. Het windt André wel op, maar zijn pik hangt als een nat vlaggetje neer. Wat een vernederende deceptie was dat! Hij voelt nog steeds de lange nagels van Natascha in zijn zak, ballen en pik. Wat een valse streek: hem eerst opgeilen tot zijn pik bijna ontploft en hem dan zo mangelen! Maar wat is hij weer met open ogen in die val getrapt.

Slaafs legt hij zijn ziel en zaligheid nu in het wassen van de lingerie. Dan gaat hij naar boven en hangt alles, ook de was in de wasmachine die inmiddels klaar is, op de wasrekken op zolder. Daarna leegt hij alle prullenbakjes in het huis in de grote pedaalemmer in de keuken, haalt de zak eruit en bindt die dicht. “Mag ik U iets vragen, Mevrouw?” Vraagt hij slaafs door het natte slipje heen. “Vooruit maar, meid,” antwoordt Natascha gevat. “Mag ik de vuilniszak straks buiten zetten als ik weg ga, Mevrouw?” Natascha schiet in de lach.

“Voor deze ene keer dan, sloofje.” “Dank U, Mevrouw,” antwoordt André opgelucht. Hij zet de zak in de gang en pakt de spullen voor het poetsen van Natascha’s rijlaarzen. Als hij ze klaar heeft glimmen ze weer als spiegels en zijn weer net zo mooi als de eerste keer dat hij ze poetste. Hij ruikt aan de laarzen en er gast een golf van hunkering door hem heen.

Hij pakt maar snel de stofdoek en de stofzuiger en gaat de huiskamer weer binnen. “Kom eens hier,” roept Natascha hem. Haastig zet hij de stofzuiger neer, met de stofdoek er boven op en meldt zich bij Natascha. “Ga voor me staan en doe je benen wat uit elkaar,” gebiedt ze. Als André gehoorzaamt pakt ze het rijzweepje en licht zijn schortje op. Zijn pikje hangt klein, slap en nietszeggend baar beneden. Natascha tikt er tegen met haar zweepje. André krimpt een beetje ineen. “Hmm. Mooi. Verder met je werk, sloofje.”

The post Schuld, berouw en boetedoening deel 8 appeared first on Onderdanigeman.NL.

Voor de vrije dagen met kerst en oud- en nieuw had ik van mijn Goddess Mistress Noa een gebruikt slipje en bh besteld. Elke dag als de postbode langs kwam haastte ik me naar de voordeur in blije afwachting van het pakket. En ja hoor de zaterdag voor kerst werd er aangebeld.

‘Een pakketje voor u dat niet door de brievenbus past,’ zei de postbode. Zenuwachtig van de opwinding dankte ik de postbode en maakte het pakket snel open. Wat een prachtig cadeau. Snel pakte ik het slipje eruit en rook eraan. De sporen van de heerlijke kutsappen van mijn Meesteres waren duidelijk zichtbaar en het rook voortreffelijk. Daarna pakte ik de bh en rook ook daaraan. Mmm. Een gelukzalig gevoel overviel me en ik kreeg prompt een stijve.

Mezelf in opdracht afgetrokken

Tegelijkertijd had ik een opdrachtenboekje aangeschaft en maakte me klaar voor de opdracht om mezelf te neuken met een dildo. Mijn Meesteres heeft me opgeleid als een sletje die iedereen moet behagen als zij dat wil. Dus snel bladerde ik naar de bewuste opdracht en maakte me klaar. Dildo bij de hand en een videofilm van mijn meesteres opgezocht. De BH en het slipje deed ik aan en maakte me op met make-up en zette een pruik op. Zo zag ik er echt slettig uit. Ik deed wat door mijn Meesteres opgedragen werd.

Ik keek naar haar videofilm 3 geile musketiers met drie slaven die voor haar met elkaar bezig waren. Ik stelde me voor een van de drie slaven te zijn. In opdracht van mijn Meesteres geilde ik mezelf op tot ik een super stijve pik had en de dildo in mijn slettenkont moest stoppen. ‘Diep,’ beval ze. ‘Dieper tot diep in je endeldarm heen-en-weer.’ Op de video zag ik een slaaf de andere afzuigen en ik kwam spontaan klaar. ‘Goed zo, slaaf’, zei ze op de video. ‘De volgende keer,’ schreef ze me terug in de mail ‘laat ik je door een slaaf neuken! Kijk ik toe hoe jullie met elkaar spelen! Heerlijk vind ik dat.’ Morgen heb ik met mijn Meesteres een afspraak. Ik kan niet wachten op dat moment.

Met dank aan slaaf Hermie.

The post Opdracht vervuld appeared first on Onderdanigeman.NL.

Allerliefste Meesteres, mijn Godin, mijn reden van bestaan,

Uw dienaar Rodin kan niet anders dan U op de hoogte stellen van mijn vertrek. Mijn vertrek binnenkort naar een tehuis voor oude mannen zoals ik, opgebrand en behoeftig aan dagelijkse hulp omdat ik het zelf allemaal niet meer kan.

U weet, ik ben 84 jaar inmiddels en zo’n vijf jaar geleden bood ik mij nederig aan bij U met de vraag of ik U mocht en kon dienen. U zei ja en mijn hart is sindsdien dagelijks vervuld geweest van vreugde, trouw, oprechte liefde en loyaliteit naast het gevoel altijd beschikbaar voor U te mogen zijn, U lief te hebben vanuit mijn positie, U te aanbidden en U te dienen.

De afgelopen vijf jaar zag U niet mijn rimpelige lijf, maar ‘lachrimpels over mijn hele lijf’. U zag niet mijn kunstgebit wat ik soms in mijn schoen verstopte, wanneer U mij het zwijgen wilde opbrengen middels een gag of bit, maar U zei ‘jij kunt vanuit jouw schoenen lachen en praten, wat goed!’ U zag niet mijn knokige benen, vol met littekens opgedaan in mijn leven, maar ‘een paar prachtige melkflessen’. U zag niet mijn uitgedunde witte haren, maar ‘een wit aureool om mijn hoofd’.

U had geen last van mijn stijve lijf wanneer ik wat langzamer tot een buiging of het kussen van Uw laarzen kwam, U zei ‘zo kan ik langer naar je kijken’. U had geen last van mijn gehoorapparaat welke ikzelf zo haatte, maar U zei ‘wat leuk, heb je jouw radio meegenomen?’. U had geen last van mijn ouderwetse, zichtbare pacemaker op mijn borst, U zei ‘heb je je brood meegenomen?’

Wanneer U mij als oude en versleten slaaf omtoverde tot een stout slavinnetje, zag ik oprechte fonkels in Uw ogen en zei U ‘dat ik het nog lang niet verleerd was’. Wanneer ik in mijn hoofd nog die jonge slaaf was die meedogenloos afgestraft kon worden, gaf U mij middels Uw handelen en blik ook het idee jong te zijn. Wanneer ik na het knielen niet meer zelfstandig kon opstaan, stak U Uw hand uit en trok mij liefdevol omhoog en zei ‘we doen het samen, Rodin’

Meesteres, uit de grond van mijn slavenhart wil ik U bedanken voor de prachtige jaren die U mij heeft gegeven. Mij, een man die in zijn hoofd nog die jonge slaaf was maar in werkelijkheid een oude man die wilde dienen. Dienen na jarenlang alleen maar het verlangen te hebben gehad, maar het niet kon omdat ik mijn lieve vrouw niet wilde bedriegen. Ik heb mijn leven gewijd aan haar, ik had haar lief en zij verdiende al mijn liefde net zoals ik haar liefde kreeg. Maar toen zij uiteindelijk kwam te overlijden en ik mijn tranen kon afvegen, zocht en vond ik U, U mijn allerliefste Meesteres, mijn Goden, mijn reden van bestaan.

Het spijt mij, maar Uw slaaf Rodin moet zich afmelden. Dank voor Uw liefde, Uw genegenheid, Uw aandacht en Uw leiding, Uw prachtige ogen, Uw gulle lach en Uw geduld met mij.

Ik zal U nimmer vergeten en neem U mee in mijn hart wanneer ik het tijdelijke voor het eeuwige verwissel.

Uw slaaf Rodin.

Note: Ik plaats eigenlijk nooit brieven of iets dergelijks hier, maar deze is zo mooi – zo puur. Ik kon niet anders dan delen.

Note2:
Via pm kreeg ik van diverse kanten de vraag of slaaf Rodin mij prive of in mijn SM studio bezocht, m.a.w. was het een commercieel contact of prive. Menigeen bedacht het antwoord zelf al te weten en vulde zelf in dat het vast prive moest zijn want commercieel kun je toch niet zo’n diepe band opbouwen.

Bij deze het antwoord op die vraag – slaaf Rodin bezocht mij al die jaren in mijn studio, dus een commercieel contact ja. En zo kan het dus gaan, een warme en respectvolle, gemeende en liefdevolle band met elkaar.

Nu hij niet meer als mijn slaaf actief kan zijn blijf ik toch gewoon contact houden met hem, hij is onderdeel van mij geworden en hoop nog een tijdje van/met hem te kunnen genieten

The post En toen was hij weg.. appeared first on Onderdanigeman.NL.

Mijndienaar Rodin is niet meer hier, hij is gevlogen naar zijn allerliefste om daar, samen, hopelijk terug te kijken op een warm en liefdevol leven.

Jaren terug kwam hij in mijn leven, nadat zijn vrouw was overleden en hij zichzelf toestemming gaf om zijn laatste jaren gehoor en uiting te geven aan zijn diepgeworteld verlangen. Het verlangen om te dienen en gehoorzamen, een dominante vrouw op een voetstuk te plaatsen en haar vanuit zijn diepste ik te vereren.

We hebben een paar prachtige en intense jaren gehad, Rodin en ik. Hij was een van de mensen die mij liet zien dat oprechte onderdanigheid en dienstbaarheid geen leeftijd kent. Hooguit wat grenzen, want die waren er bij zijn hogere leeftijd wel. Maar wie liefheeft kijkt alleen naar de mogelijkheden, niet naar de onmogelijkheden. En lief had ik hem ja, als dienaar Rodin en als mens – een prachtmens.

Ik werd van zijn overlijden op de hoogte gesteld door de directrice van het verpleegtehuis waarin hij zijn laatste dagen sleet. Toen hij daar binnen kwam had hij haar, tijdens een kennismakingsgesprek, een enveloppe overhandigd met mijn naam en telefoonnummer erop geschreven in prachtige letters. Hij had haar verzocht contact met mij op te nemen wanneer hij zijn laatste adem had uitgeblazen, om zodoende mij de enveloppe te kunnen overhandigen.

Een hartverwarmende, dankbare en ontroerende brief was voor mij, zijn Meesteres gedurende een aantal jaren. De inhoud van de brief blijft prive, maar de boodschap erin is mij dierbaar, net zoals hij zelf was.

Op de begraafplaats heb ik afscheid van hem genomen, nadat zijn familie en vrienden waren vertrokken. Ik weet dat ze nooit van zijn laatste vreugde op de hoogte waren, ik zal ze dit ook nooit vertellen.

Een klein bosje vergeetmijnietjes heb ik op de kist gelegd, samen met de collar die hij mocht dragen van mij. Dit net voordat de medewerkers van de begraafplaats het graf gingen sluiten – ons geheim blijft zo in zijn graf.

“Dag Meesteres, mag ik mij aanbieden? Ik ben Rodin en ik verzoek U uit de grond van mijn hart mij aan te nemen als Uw dienaar, Uw slaaf. Voor onze eerste ontmoeting heb ik voor U een bosje vergeetmijnietjes meegebracht, nederig hopend dat U mij nooit zult vergeten”. Zo begon onze eerste kennismaking.

The post Ik zal je missen appeared first on Onderdanigeman.NL.

Hier lig ik dan, wachtend op u mijn Meesteres. Helemaal beneveld door de indrukken van u. Desalniettemin oren mijn gespitst. Alert luisterend naar ieder geluid in de rest van het pand. Iedere seconde hopend dat ik die gracieuze, elegante, maar zo gedecideerde voetstappen in de hal hoor.

Met iedere stap van uw hoge hakken naar deze donkere kamer zal de opwinding en het verlangen in mij toenemen. Ik verlang met mijn hele lichaam, hart en ziel u weer te mogen zien.

Mijn mond is droog. Mijn tong plakt aan mijn lippen en gehemelte. Hoe lang lig ik hier nu? Hoe lang is het geleden dat ik voor het laatst vocht heb geproefd. Een uur? Misschien twee? Het laatste vocht dat ik heb gehad, kwam van een dildo. Dezelfde dildo, die u pal voor mijn ogen bij uzelf naar binnen gebracht had. De dildo, die ik vervolgens alsof mijn leven ervan afhing pijpte en met tranen in mijn ogen zo diep mogelijk in mijn keel had genomen. Ik wilde u te laten zien, hoe goed ik dat ook kan. Ik had indruk op u willen maken en u willen bedanken dat ik naast mijn eigen tranen eindelijk voor de eerste keer uw heerlijke vocht had mogen proeven. Al was het op een andere manier dan waar ik het afgelopen jaar al zo vaak over had gefantaseerd.

Had ik het misschien niet goed genoeg gedaan, dat ik hier nu alleen in het donker lig? De glinstering in uw ogen zegt normaliter niets, want die heeft u altijd. Of u nu meedogenloos mijn ballen aanpakt of sensueel eerst mijn tepels kust om er vervolgens steeds harder in te bijten. Of ik nu gebroken aan uw voeten lig. Of mijn kin heel even mag laten rusten op uw naakte schouder. Om zodoende voor heel even uw goddelijke lichaam tegen het mijne aan te mogen voelen en uw heerlijke geur mag opvangen. Voelt u hetzelfde als ik wanneer onze lichamen elkaar voor heel even aanraken? Ik weet zeker dat u zich bewust bent van de zinderende uitwerking hiervan op mij. Ik zie echter alleen die glinstering in die mooie ogen van u. De glinstering die in alles plezier uitstraalt, maar waarvan ik nog steeds niet kan zien of er kille kou of juist zinderende hitte achter schuilt. Het zou namelijk allebei zo kunnen zijn.

Ik had ook die kenmerkende, mysterieuze glimlach gezien toen u opstond en naar het voeteneinde van het bed liep waarop ik nu vastgebonden lig. Die glimlach, die ik uit kan tekenen. Waarvan ik weet dat het een voorbode is van nieuwe sensaties, gevoelens en weggevaagde grenzen in mijn begeerte naar u en mijn queeste uw wensen en lusten te bevredigen. U had mijn chastity nog even aangeraakt, die ik nu drie weken om heb en bemoedigend, liefkozend mijn ballen nog even gestreeld, Ik zag het sleuteltje van de chastity in uw decolleté toen u nog een keer lachte en mij vervolgens alleen in deze kamer achterliet.

In plaats van deze sensuele streling had ik misschien uw zweep ook op de gevoelige delen van mijn voorkant verwacht, toen u daar zo aan het het bed stond. Dezelfde zweep waardoor ik nu plekken van mijn achterkant voel branden en hier nu een beetje ongemakkelijk lig te woelen voor zover de touwen dat mij toelaten. Elke slag had ik met volle overgave geïncasseerd. Uitademen, recht blijven staan, niet gebroken worden. U laten zien dat ik best wel wat kan hebben. Hopende in uw blik en lach uiteindelijk toch enige bewondering te kunnen bespeuren. Na iedere slag had ik de pijn verwerkend “Dank u wel, Meesteres” geroepen.

Onderwijl voelde ik heel even die bijna ondraaglijke hitte van de striemen van mijn huid spatten. De hitte, die je een fractie van een seconde inéén doet krimpen en heel even aan opgeven doet denken. Maar door uw blik, uw aanwezigheid, u te willen behagen voel je kort daarna ook het genot van deze hitte opborrelen. Ik voel hoe ik mij mijzelf opricht en opnieuw mijzelf aanbied voor de volgende haal. Uiteindelijk toch gebroken door met name die laatste slag had ik zojuist aan uw voeten gelegen.

U koos echter voor die subtiele aanraking, een sensuele streling, die een vonk startte. Een vonk kan doven. Maar de uwe doet dat nooit. Hoe langer ik moet wachten, des te heviger brandt het nu in mij. Volgens mij bent u zich in die kamer daarboven zo volledig bewust van wat ik door die aanraking in toenemende mate nu op dit moment in mijn lichaam voel. Terwijl mijn chastity van opwinding maar heen en weer veert. De inhoud hongerig wachtend op wat er komen gaat. Smachtend om eindelijk vrijgelaten te worden. Het vuurtje dat u in mij opstartte op het moment dat u de kamer verliet, spreidt zich wachtend op uw komst in volle hevigheid uit in mijn lichaam, ziel en geest.

Denkt u nu eigenlijk wel aan mij? Windt de gedachte hoe ik hier nu lig u eigenlijk op, terwijl u ergens in die andere kamer ergens boven mij bent? Of bent u mij nu helemaal vergeten door “hem”? Kort nadat u wegging heb ik namelijk heus wel die mannenstem en voetstappen gehoord in de gang. Maar hoogstwaarschijnlijk heeft u het mij expres laten horen. Is het die ene man, die u wel toelaat wanneer u daar een keertje zin in heeft? Waarover u in mijn oor fluisterde, dat als ik niet beter mijn best doe, u mij voor straf een keertje van heel dichtbij gedwongen laat toekijken? Hoe ik zal moeten toezien hoe u de vrouw, die ik met alles in mij begeer, en hij? Of is het één van uw andere slaafjes en zijn wij hier nu samen voor uw plezier? Ik zal zoveel beter willen zijn dan hij. U laten zien dat ik vele malen verder ga voor u. Dat er voor mij geen grenzen zijn mij te onderwerpen aan uw dominantie en mijn verlangen om u te eindeloos te plezieren. Wat er straks ook misschien voor mij gaat komen. Wat er ook gelikt, geproefd, tot het einde afgezogen, geslikt, geneukt of ontvangen moet worden. Ik weet nu al dat ik vanaf het begin dat met alle gulzigheid in mij en met volle overgave zal doen en mijn eigen, maar belangrijker nog uw verwachtingen, continu zal blijven overtreffen.

Hier lig ik dan, wachtend op u mijn Meesteres. Ik sidder en verlang wanhopig naar het geluid van uw voetstappen in de gang. Beter dan dit heeft u mij nog nooit gehad sinds ik u lang geleden had gesmeekt of u alstublieft mijn vaste Meesteres wilde worden. Mijn hele lichaam was toen gevoelig en elk van mijn drie gaatjes waren meedogenloos gebruikt en uitgewoond. Uitgeput, op de top van mijn emoties, berustend in uw dominantie, had ik toen deze hartenkreet gedeeld. Nu lig ik hier trillend tot aan mijn grenzen van verlangen, gewilligheid, bereidwilligheid en pure onderdanigheid.

U en het fenomeen grenzen. Weet u dat ik mijzelf eigenlijk voor het eerst iets ten volle realiseer? Hoe vaak bleken mijn grenzen door u, die glinstering in uw ogen en uw glimlach achteraf niet meer dan simpele hordes? Ik hoor u en “hem” nu lachen ergens elders in het pand. Is het om mij? Om wat er komen gaat? Met pijn gekneveld aan bed en terwijl mijn chastity op barsten staat, komt bij mij het woord “grenzeloos” naar binnen. Ik wil naar u geen grenzen meer. Ik weet niet hoe, maar het is zo’n sterk verlangen om alles van voorheen nu en in de toekomst te blijven overtreffen en mij meer dan ooit grenzeloos aan u te geven. Het is zo’n sterk gevoel. Ik ben zo grenzeloos van u, Meesteres Sophie. Ik besef mij dit terwijl ik nu de stappen in de gang hoor.

Met dank aan Little Pet slaaf van Mrs Sophie

The post Grenzeloos appeared first on Onderdanigeman.NL.

Noot van de schrijver!!
Hooggeboren Zeer Weledelgestrenge Dames, beste heren,
In januari is deel 8 van mijn serie SB&B gepubliceerd. Dit was echter niet deel 8, maar deel 10!! Heb per ongeluk de verkeerde aflevering ingezonden. ik bied U Dames zeer nederig mijn excuses aan. Hier dan het échte deel 8.

Nadat André uitgebreid de voetjes van Katja heeft verwend moet hij netjes haar laarzen weer aandoen en wordt hij naar de wc gejaagd om deze blinkend schoon te schrobben. Hij heeft de tegelwanden, de stortbak en de buitenzijde van de toiletpot nat afgedaan en gezeemd, de binnenkant van de pot blinkend geschrobd en ligt net op zijn knieën om te beginnen met het dweilen van de wc vloer als hij de huiskamerdeur open hoort gaan en het geklikklak van hoge naaldhakken hoort. Het is Katja.

“Opzij, meid. Ik moet plassen.” beveelt ze streng en knipt hooghartig een aantal keren in haar vingers. André kruipt snel de wc uit. “Ga op je knieën voor de deur zitten, kop naar beneden.” “Ja Mevrouw,” antwoord André slaafs. Katja gaat de wc in en sluit de deur. Na een tijdje gaat de deur open en verschijnt zij weer. In haar hand heeft ze een stuk wc-papier. Ze loopt op André af. “Mond open, dienstmeid.” zegt ze en André gehoorzaamt onmiddellijk. Ze stopt het stuk wc-papier in zijn mond. “Gooi maar in de pot, sloofje,” lacht Katja en loopt heupwiegend de huiskamer weer in.

Het wc-papier is nat en ruikt weliswaar naar haar verrukkelijke kutje, maar nog veel meer naar urine. Als André het toilet in kruipt om het wc-papier in de pot te laten vallen ziet hij dat Katja niet heeft doorgetrokken. Haar plas ligt nog in de pot en ruikt sterk. Dan ruikt André het: Katja heeft asperges gegeten! Wat een vernedering weer, denkt hij. Toch ruikt André nog een paar maal aan het natte wc-papier en ook hangt hij even met zijn neus boven haar plas. Hij voelt zich diep vernederd, maar tóch windt het hem ook op. Hij gooit het papier in de pot, trekt door en dweilt de wc-vloer glimmend schoon, leegt het prullenbakje en meldt zich daarna slaafs bij Natascha met de boodschap dat het toilet gedaan is. “Mooi zo sloofje, dat werd tijd.

Dan maar rap de keuken een flinke beurt geven.” “Ja Mevrouw, tot Uw dienst Mevrouw.” antwoordt André nederig, tot groot vermaak van Katja.

André verdwijnt in de keuken en de dames ontbieden hem regelmatig door met het dienstbodebelletje te klingelen. Dan weer moet hij de glazen bijvullen, dan weer wat lekkere hapjes voor de dames klaarmaken. Ook moet hij een nieuwe cd opzetten wanneer de muziek afgelopen is en Katja laat hem nog een keer haar laarzen met een doek opwrijven. Uiteindelijk heeft André de keuken klaar: het aanrecht is keurig schoon, het fornuis en de gaspitten blinken, de gootsteen is geschrobd, de keukenvloer gedweild. Hij heeft zelfs de keukenkastjes uitgeruimd, gesopt en weer ingeruimd en ook bovenop de kastjes heeft hij schoongemaakt.

Nederig meldt hij zich weer bij Natascha. “Zo Andrea! Dus alle taakjes zijn klaar. Dan gaan we maar eens controleren of mijn dienstmeid alles een beetje netjes gedaan is. Kruip achter ons aan. We gaan eerst naar boven. En haal het niet in je domme hoofd om onder onze rokjes te durven gluren.” “Nee Mevrouw.” André kruipt slaafs achter de beide dames aan en kijkt bij het naar boven gaan alleen naar de traptreden.

Eerst gaan ze de slaapkamer in. André moet op zijn knieën in een hoek gaan zitten. De dames inspecteren alles grondig, maar ze vinden niets om over te reclameren. De slaapkamer is grondig schoon gestoft en gezogen. Het bed is verschoond en keurig opgemaakt. Ook bovenop de kast en de lijst boven de deur heeft André gestoft. Al Natascha’s kleren zijn keurig gevouwen en in haar klerenkast opgeruimd en wat in de was moest is gewassen. Haar laarzen en schoenen zijn netjes in de kast gezet. Toch geeft Natascha geen enkel teken van goedkeuring.

“Oké, de badkamer.” zegt ze. André moet geknield voor de open deur plaatsnemen. Hij ziet dat Natascha inmiddels haar korte rijzweepje weer in haar hand heeft. Ook hier kijken de dames alles na. Ook de badkamer is spic en span. Dan zet Natascha haar gelaarsde voet op de pedaal van het pedaalemmertje. “Waarom heb je deze niet geleegd,” snauwt Natascha, terwijl ze geïrriteerd met haar zweepje tegen haar laars tikt. “Oooh! ik bied U zeer nederig mijn excuses aan, Mevrouw. ik ben dat prullenbakje vergeten. ik ben echt een sukkel.” jammert André. “Dat is wel duidelijk, ja,” bitst Natascha. “Voorover buigen, kop op de grond en reet omhoog.” Snel kruipt André naar haar toe en neemt de opgedragen, zeer vernederende houding slaafs aan. Natascha wipt met haar zweepje de banden van zijn schortje over zijn rug en geeft hem 5 striemend harde zweepslagen over zijn blote reet. “Er wordt voortaan niets meer door jou vergeten, begrepen, poetssloof!” roept Natascha geïrriteerd uit. “Ja Mevrouw, het spijt me enorm Mevrouw,” stamelt André.

Daarna gaat het gezelschap weer naar beneden en wordt het toilet bekeken. “Heb je het wc-papier netjes weggegooid, dienstmeid?” vraagt Katja spottend. “Ja Mevrouw.” antwoord André onderdanig. “Vond je het lekker ruiken?” André krijgt weer een kop als een boei en zegt beschaamd “Ja Mevrouw.” Natascha en Katja kijken elkaar geamuseerd aan. “Oké meid, de keuken nog even controleren en dan is het tijd voor je laatste 50 zweepslagen met de singletail.” zegt Natascha en ze loopt samen met Katja heupwiegend de kamer in.

André kruipt slaafs achter de dames aan. De keuken wordt gecontroleerd en ook daar hebben de dames geen op- of aanmerkingen over. André krijgt de opdracht weer over de stoel te buigen. Snel wordt hij met de boeien weer met handen en voeten aan de stoelpoten vastgezet. “Zet haar maar wat steviger vast,” zegt Katja, “want dat zal wel dansen worden.” André hoort dat hij nu al “haar” wordt genoemd. Er komt geen einde aan Katja’s subtiele vernederingen. En wat bedoelt ze in godsnaam met dansen? Maar dat zal hem heel snel duidelijk worden. Daar staat hij weer, in die uiterst vernederende houding, met alleen dat bespottelijke schortje aan en zijn afgeranselde naakte kont opnieuw kwetsbaar, bijna uitnodigend omhoog, klaar voor een nieuwe geseling. Natascha loopt de kamer uit en komt terug met in haar hand de zwarte soepel leren singletail. Ze laat hem even door haar vingers glijden en loopt op André af. “Oké Andrea. Luid en duidelijk meetellen weer. Bij fout tellen beginnen we opnieuw.” “Ja Mevrouw.” klinkt het benepen en onderdanig.

Natascha streelt hem nog even plagerig over zijn billen, waar de lange rijzwepen een bont pallet aan rood met paarsblauwe striemen hebben achtergelaten en die roodgloeiend aanvoelen. André huivert. Dan doet Natascha een stap naar achteren. Ze heft haar arm omhoog, de singletail fluit door de lucht en het soepele dunne leren uiteinde van de wrede zweep kronkelt met een striemende klets over zijn reet. “Auwauw… Éen,” gilt André en hij springt met stoel en al omhoog. “Ik wil alleen getallen horen, jankende teef! Alléén getallen. En sta stil! Ik begin opnieuw.” snauwt Natascha en daar fluit de zweep alweer door de lucht. Een harde klets wordt gevolgd door een snikkend “één.”

In hoog tempo ranselt Natascha de 10 zweepslagen over de reet van de met grote moeite tellende André. Het slagleertje bijt hardvochtig striemend in het vel van zijn kont. “Oké Kat! Your turn.” “Met alle soorten van genoegen schat,” antwoordt Katja. Ze neemt de singletail over en laat deze even professioneel vlak naast het voorovergebogen hoofd van André knallen. Tot groot vermaak van de dames schrikt hij hevig.

Katja heeft een andere techniek. Ze slaat de zweep van bovenaf naar beneden op een manier dat alleen het striemende leertje zijn kont raakt. Daardoor lijkt het of er bij elke slag een brandende sigaret op zijn kont wordt uitgedrukt. André gilt het bij de eerste twee slagen al uit. “Wacht even, Kat. Straks denken de buren nog dat we een kat levend aan het villen zijn,” zegt Natascha. “Nou, wat een vreselijke aanstelster, die meid,” beaamt Katja.

Natascha loopt naar de keuken en komt terug met een grote prop keukenpapier en een theedoek. Handig smoort ze zo het. gegil en gejank van André: de prop in zijn mond en de theedoek strak daaromheen, met een knoop om zijn achterhoofd. Wel zo prettig voor de dames. “Ik begin opnieuw met mijn tien slagen, jankertje. En concentreer je,” beveelt Kat. Ze laat de singletail 10 keer hardvochtig en afgemeten zijn werk doen. André “danst” alleen de eerste vier slagen nog, onder gesmoorde kreten, maar dan lijkt het wel of er een soort berusting over hem daalt. Hij hangt slap over de stoel en ondergaat de onverminderd harde zweepslagen gelaten, maar hij snikt nu onophoudelijk. Direct daarna doet Natascha haar 10.

De hardvochtige kleine bullwhip heeft dikke blauwe striemen toegevoegd aan de toch al zo zwaar gegeselde reet, en overal waar de striemen elkaar kruisen zijn bloedblaartjes ontstaan, waarvan sommige zijn opengeslagen. Katja neemt de singletail weer over. “Begrijp je nu de nieuwe verhoudingen tussen ons en jou een beetje, dienstmeid?” vraagt ze terwijl ze met de singletail even tegen zijn slappe kleine pikje tikt. André knikt heftig.

“Goed zo”. Jij bent er uitsluitend en alleen om precies te doen wat mevrouw Van Linschoten en ik zeggen wat je moet doen en seksuele opwinding en pleziertjes voor jou zijn er niet meer. Begrepen?” Weer knikt André overdreven hard. “Mooi, de laatste 20 dan”. Katja en Natascha leggen wat extra kracht in de afsluitende zweepslagen en gaan daarna lui maar voldaan op de leren loungebank zitten. André hangt als vuile was slap over de stoel na te snikken……..

The post Schuld, berouw en boetedoening (nu het échte deel 8) appeared first on Onderdanigeman.NL.

Daar zat ik nu op mijn knieën voorovergebogen op een matje van schapenvacht. Volledig naakt met alleen een leren harnas en een gekooide pik. Mijn meesteres staat achter me met een zweep met hard leren streng.

‘Je geniet ervan hè, slaafje. Ik zie je glimlachen en je raakt ervan opgewonden, zie ik.’ Intussen vertelt ze haar levensverhaal. Ze vindt het heerlijk om mannen te vernederen, want ‘mannen, zijn onderkruipsels die zich verspreiden en vernederd moeten worden. Altijd uit op seks. Ik wil ze gewoon als sletje alleen gebruiken. Zodat ze voor mij werken en geld verdienen.’ En pats en pats. Een paar harde klappen met de riem achter elkaar. Als ze haar verhaal vertelt, raakt ze in een trans lijkt het. Ze beleeft het en dat geeft haar de kracht. Een kracht waardoor ze harder gaat slaan. Een paar stevige uithalen op mijn terug en billen. Ik voel de striemen.

‘Lekker hè, slaafje! Je bent nu mijn sletje!’ Ze pakt een andere zweep, een zachtere met stroken en laat die over mijn rug glijden. Een soort streling. Ze weet wat ze doet. Hard afwisselen met zachte strelingen. Het is nog een beetje aftasten zo’n eerste keer. Ik werd getriggerd door een tweet waarin ze schreef: ‘Op zoek naar slaafjes die willen pijpen en zich willen laten neuken voor geld als een echt sletje/hoertje.’ Ik stelde me het al voor: heerlijk pijpen en geneukt worden. Ik wil echt een slet zijn en daarvoor worden opgeleid. ‘Ik zal je eens flink onder handen nemen’, reageerde zij. En we maakten een afspraak.

‘Je kan veel hebben, zie ik!’ En ze slaat er flink op los. Een paar keer raakt de zweep mijn gekooide pik. Die komen hard aan, ik krijg de rillingen over mijn rug. Even een pauze.

Als die om is gaat mijn meesteres nog gemotiveerder verder. ‘Je bent een echte slet. Ik denk dat mijn andere slaven jou wel zouden willen gebruiken als sletje. Kan je voor mij geld verdienen!’ Ik raak opgewonden van dit vooruitzicht, onder toezicht van mijn meesteres met andere slaven spelen. En pats daar krijg ik weer een klap met de zweep.

Mrs. Melissa is te een nog niet zo bekende maar wel een zeer bedreven en gedreven meesteres actief in het oosten van Nederland. Bereikbaar via twitter 

The post De eerste ontmoeting appeared first on Onderdanigeman.NL.

Hierbij een terugblik op mijn laatste sessie met Meesteres Manouk. Dit was een extra speciale sessie, ik had aangegeven aan Meesteres Manouk dat ik graag een slaven-contract met haar zou aangaan. Het afgelopen jaar heeft voor mij namelijk uitgewezen dat Meesteres Manouk voor mij mijn Meesteres is, de klik is geweldig en ik wil niets anders meer dan Haar dienen.

Dus in overleg hebben we een contract opgesteld. Ik had de opdracht 2 exemplaren mee te brengen. Meesteres Manouk leest het contract nog eens aandachtig door. Zo nu en dan zie ik een glundering en ook af en toe een enigszins sadistisch lachje op haar gezicht. Ik zit op mijn knietjes voor de Meesteres. Zij is gehuld in het zwart, een topje met straps, een leren rok en haar fantastische Gianni Renzi pumps.

Zij is tevreden met het contract maar geeft aan het tekenen wel een speciaal tintje. Zoals Meesteres Manouk alles speciaal maakt. Haar afwisseling en fantasie zijn groots! Ik moet het contract voor de sessie tekenen, zij achteraf – echter – alleen als zij tevreden is over mijn inzet en presteren. Oei, een test – ik mag nu echt niet falen…

Dan begint de sessie, Meesteres Manouk laat mij kruipen, de riem van mijn halsband trekt zij via de hakken van haar pumps omlaag – zo laag bij de grond ben ik nu, ik volg haar hakken en kruip achter haar aan.

Zij leidt mij naar haar kooi. Een mooie smalle kooi waar je maar net in kan staan, zo smal dat je je eigenlijk niet verder kan bewegen. Helemaal niet als Meesteres Manouk met haar touwen aan de slag gaat. Je staat in no-time vakkundig vastgebonden zodat zij overal goed bij kan. Zo warmt zij mij lekker op, en test alle gevoelige en beschikbare plekjes zorgvuldig…

Dan verlost Manouk mij toch weer uit de kooi. Ik word naar de douche geleid, daar staat een stoel waar ik op plaats moet nemen, echter wel achterstevoren, dus met mijn gezicht richting de rugleuning zijde. Ik krijg een stoffen masker om op te zetten, mijn ogen en mond zijn vrij. Meesteres Manouk zet mij hier wederom kunstig vast. Handen geboeid op mijn rug, en het knoopwerk – geleid via een anaalhaak – zorgt er voor dat ik in een bijzondere positie op de stoel vast zit. Ik doorzie nog niet helemaal wat haar plan is. Als laatste krijg dan toch ook nog een blinddoek op.

Dan verlaat Meesteres Manouk de douche, de deur sluit zij achter zich.

Het is stil, de Meesteres is weg, en ik denk alleen maar aan haar wonderschone voorkomen. Dan hoor ik wat geluid in de andere ruimte. Meesteres Manouk praat, maar ik kan het niet helemaal verstaan, wel wordt mij duidelijk dat zij niet alleen is. Het lijkt er op dat er nog een slaaf aanwezig is.

Wat gaat er gebeuren gaat er door mijn hoofd. Dan na zo’n 10 minuten gaat de deur open en beleef ik een fantastische mindfuck ervaring. Ik kan het niet allemaal in detail omschrijven, maar Meesteres Manouk heeft mij in deze sessie echt een onwijze WTF ervaring gegeven. Gelukkig mag na een tijdje de blinddoek af. Dat maakt mij blij, al zit ik er onwijs nederig bij, ik ben zo verguld met wat ik zie. Niet eerder heb ik mijn Meesteres zo gezien, extase!

Daarna begin ik de positie op de stoel te begrijpen, ‘Pijpen’ is haar opdracht. Ik mag een echte pik pijpen. Graag doe ik dat voor de Meesteres. Ik doe mijn best om deze pik te verslinden – het is een stevige maat – maar ik wil presteren, mijn meesteres blij maken. De slaaf wordt aangemoedigd mijn mond te neuken. Zo komt deze fantastische sessie tot een fijn einde.

Bij het napraten geeft Manouk aan tevreden terug te kijken op de sessie, en tekent graag het contract. We zijn nu aan elkaar verbonden – ik voel mij ziels gelukkig.

Met dank aan de de slaaf van Meesteres Manouk

The post Gebruiksslaaf op bezoek bij Meesteres Manouk appeared first on Onderdanigeman.NL.

“Op een toch wel goed geslaagde start van Andrea’s boetedoening,” zegt Natascha en heft haar glas. “Inderdaad, sloofje heeft haar best gedaan,”antwoordt Katja en klinkt met haar glas tegen dat van Natascha. “Vond jij het ook bevredigend, meid?” vraagt Natascha en als André alleen maar hevig knikt zien ze beiden pas dat André nog gekneveld is en schieten in de lach.

Toch drinken ze eerst hun wijn op en maken dan pas aanstalten om André uit zijn benarde positie te bevrijden. Als ze de boeien losmaken en de knevel van zijn mond trekken valt André direct op zijn knieën en likt hartstochtelijk de hooggehakte leren laarzen van zijn kwelgeesten, terwijl hij prevelt: “Dank U Dames, voor de leerzame afstraffing. Ik zal mijn uiterste best doen om U beiden zo goed mogelijk te dienen.” “Dat is een heel goed voornemen, poetssloofje,” zegt Natascha. “Maar de nadruk ligt op onbaatzuchtigheid. Jij dient ons slaafs en intens zonder er ook maar iets voor terug te verwachten, en dat zal de hele periode van jouw boetedoening zo zijn.””Ja Mevrouw, zeker Mevrouw,” lispelt André onder het laarzen likken door.

“Oke dan! Kleed je om en leg je werkkleding keurig op een stapeltje in de gang, dan kun je morgenavond gelijk weer beginnen.” “Ja Mevrouw, dank U Mevrouw.” André staat moeizaam op, maakt een stram buiginkje en verdwijnt. De dames kijken elkaar veelbetekenend aan. “Hier gaan wij heel veel plezier aan beleven, Natas! Je bent héél, héél goed bezig.” “Ja, maar wel dankzij jou, Kat. Alleen had ik denk ik niet zo ver durven gaan,” antwoordt Natascha. “Kom, niet zo bescheiden. De meeste rotstreken komen uit je eigen koker, Mevrouw de strenge Meesteres,” en ze omhelst Natascha en zoent haar op haar mond. Natascha zoent hartelijk terug en schiet in de lach. “Ja, ik ben wel een snelle leerling. Maar we gaan inderdaad eens kijken waar de uiterste grens van ons slaafje ligt.” “En hoever we er overheen kunnen gaan,” antwoordt Katja, en de dames lachen hartelijk.

André komt de kamer binnen. Hij loopt moeizaam. Hij gaat voor Natascha staan, maakt een buiging en zegt onderdanig: “Dank U dat ik voor U mag werken, Mevrouw. Ik zal mij morgen weer stipt op tijd bellen, Goedenacht Mevrouw.” “Tot morgen Andrea. En zeg mevrouw Van Berghen Henegouwen ook even netjes gedag.” André loopt naar Katja, maakt ook voor haar een buiging en zegt: “Goedenacht, Mevrouw.” “Dag meid. O wacht even,” zegt Katja en ze pakt haar tas. Ze haalt er een grote groene tube uit. “Dit is Arnica zalf. Als je thuis bent smeer je dat flink dik op je reet en dat laat je de hele nacht intrekken. Dan is je kontje morgen weer als nieuw. En nu ingerukt, meid.” “Dank U, Mevrouw,” zegt André nederig en maakt nog een buiging. Dan gaat hij naar huis. De dames evalueren de avond nog even en dan nemen ze, zeer tevreden over wat ze met hun slaaf bereikt hebben, met een innige omhelzing afscheid van elkaar.

Maandag 22 januari 2017 23:45

André strompelt naar huis. Elke pas schuurt zijn onderbroek tegen zijn zwaar gegeselde reet dus is het net of hij bij elke pas een zweepslag krijgt, Hij steekt de sleutel in het voordeurslot en gaat naar binnen. Zijn moeder slaapt godzijdank al. Hij sluipt naar de badkamer en kleedt zich uit. Als hij zijn onderbroek uit wil doen zit deze aan zijn kont vastgekleefd. Heel voorzichtig trekt hij hem los. Er zit bloed in zijn onderbroek. Hij draait zich naar de spiegel en bekijkt zijn reet.

Zijn billen zijn vuurrood met daarover heen dikke blauwpaarse striemen. Waar de striemen elkaar kruisen ziet hij bloedblaasjes, waarvan er een aantal opengeslagen zijn. Onder aan zijn billen zitten allerlei schaafwondjes, daar waar Katja hem met de single tail heeft geslagen. Het brandt intens. André pakt de tube Arnica-zalf van Katja en smeert voorzichtig zijn getergde billen ermee in. Het verkoelt meteen en als André zijn hele kont rijkelijk heeft ingesmeerd bemerkt hij dat de pijn al aan het afnemen is. Met moeite doet hij zijn pyama aan, gaat op zijn buik liggen en valt vrijwel meteen in een diepe, droomloze slaap.

Dinsdag 24 januari 2017 08:00

André wordt wakker. Hij heeft als een blok geslapen en is nog zo duf dat hij enigszins gedesoriënteerd is. Dan voelt hij heel licht een wat branderige pijn aan zijn billen. Langzaam beginnen de herinneringen zijn hoofd binnen te stromen. De enorme afstraffing, knallende en striemende zwepen, de talloze vernederingen, kussen en likken van hoogehakte leren laarzen, het harde sloven en de vlammende pijn. Het duizelt André. Hij voelt nu ook de spierpijn van het voorover gebogen staan over de stoel.

Ook zijn knieën doen zeer. Hij heeft op zijn knieën moeten dweilen, voeten masseren en laarzen likken. Dan beseft hij ineens dat hij weliswaar nog een licht brandende pijn aan zijn kont voelt, maar die staat in geen verhouding tot de pijn waarmee hij is thuisgekomen. Hij staat op en kijkt in de spiegel naar zijn kont. Hij is verbaasd! Zijn billen zijn best nog wel rood, maar de striemen zijn geheel geslonken en zijn alleen iets roder dan de rest. Verder ziet hij nog wat bloeduitstortinkjes, maar veel minder dan gisteren en hij heeft wat schaafwondjes op de plaatsen waar Katja de single tail liet neerkomen

André is blij dat het er zó goed uit ziet! Hij had dat echt niet verwacht. Zou hij zich dan hebben aangesteld? Hij begint zich haast een beetje te schamen. De Arnicazalf die hij van Katja heeft gekregen is werkelijk fantastisch. Jeetje, hij heeft zich écht vreselijk aangesteld. Ze zullen hem nu wel helemaal een watje, een softie, een mietje vinden! Wat ben ik toch een loser, denkt hij. Hij neemt zich vast voor bij een volgende strafronde zich veel meer in te houden en te beheersen.

Hij zal ze niet meer de lol gunnen dat hij gaat janken. Een volgende strafronde… Wat gek! Hij gaat er al helemaal vanuit dat hij vaker zo’n vernederend pak slaag zal krijgen. Maar ja, zo gek is dat niet. Natascha en Katja laten hem boeten voor zijn grote stomme fout, en hij beseft dat dat boeten nog maanden gaat duren. Dus hij zal zeker vaker met de zweep krijgen. Maar toch zal hij dan sterker zijn. Dat neemt hij zich heilig voor.

Dinsdag 24 januari 2017 10:00 uur

Natascha is opgestaan en zit in de keukentafel aan het ontbijt. Ze heeft sinaasappelsap geperst en in de oven liggen wat broodjes af te balken. Ze zit met een heerlijke kop koffie voor zich de krant te lezen. Ze kan zich echter niet op het nieuws concentreren. Haar gedachten dwalen steeds af naar gisteravond. Wat een heerlijk idee dat ze nooit meer zelf iets aan het huishouden hoeft te doen. Voortaan is André haar werkster, haar poetssloof. En het leuke is dat hij gratis is!

Ze vond het heerlijk om hem tot op het bot te vernederen. Eigenlijk jammer dat ze hem nu niet tot haar beschikking heeft. Dan kon hij de broodjes uit de oven halen, koffie inschenken, afruimen en afwassen. Mmmmm. Hij zou eigenlijk 24/7 beschikbaar moeten zijn, mijmert ze. ‘s Ochtends ontbijt op bed. Met alles erop en eraan, eitje, toast, verse broodjes, sapje, koffie, krantje. Ze zou haar sloofje het bad laten klaarmaken, hem haar kleren klaar laten leggen. Ze zou hem haar teennagels kunnen laten vijlen en lakken, op elk moment van de dag een heerlijke voetmassage kunnen verordonneren.

En elke dag een schoon bed. Hij zou de lunch kunnen bereiden en het avondeten. Alleen wil ze beslist niet met hem samen eten. Dat doet ie maar apart, in de keuken. En dan gewoon de kliekjes, die zij overlaat. En met hem slapen is helemáál uit den boze. Ze wil hem absoluut niet meer in haar slaapkamer, behalve dan om haar te dienen. Nee, ze zou hem het kleine bergkamertje voor zichzelf in orde laten maken. Daar kan net een bed in, en de wasmachine staat daar ook al, en de strijkplank trouwens ook. Wat een idee! Haar onderdanige sloofje 24/7 beschikbaar.

Ze glimlacht van oor tot oor en haar ogen stralen. Ze gaat dit in elk geval straks met Kat bespreken. Na het ontbijt ruimt ze af en gaat haar rijkostuum aandoen. Als ze klaar is en voor de spiegel staat ziet ze een prachtige, elegante en zelfbewuste jonge vrouw. Ze trekt haar rijhandschoentjes aan en pakt haar lange rijzweep. Ze tikt met de zweep tegen haar rijlaarzen en zegt: “Op je knieën, Andrea, en lik mijn rijlaarzen! Doe boete!” Een heerlijke huivering trekt door haar heen. Dan stapt ze haar huis uit, op weg naar de manege.

Dinsdag 24 januari 2017 11:00 uur

Natascha en Katja stappen beiden in rijkostuum uit de mini van Katja en lopen de manege binnen. Stalknecht Jan loopt net met een kruiwagen mest naar de mestvaalt, ziet hen en groet beleefd: “Goedemorgen, dames. Heeft u beiden nieuwe rijlaarzen?” Katja stapt hautain op hem af en spreekt hem op haar geaffecteerde wijze neerbuigend toe: “Nee, Jan. Wij hebben géén nieuwe rijlaarzen. Wij hebben onze rijlaarzen gisteren door de huishoudster van mevrouw Van Linschoten laten poetsen. En die heeft dat, zijnde een amateur, aanmerkelijk veel beter gedaan dan jij dat pleegt te doen. Heb jij daar een verklaring voor?” “Eh..ehm….misschien…eh..moet ik voortaan beter mijn best doen,” stamelt Jan houterig en beschaamd. “Misschién, Jan? Misschién??” Katja spreekt de stalknecht nu dwingend, hooghartig en met wat stemverheffing toe.

“Ik weet 100% zeker dat jij voortaan héél véél beter je best gaat doen op onze rijlaarzen. Misschién, Jan, misschién geef ik anders aan de manegehouder door dat jij met rijlaarzen poetsen er met de pet naar gooit. Heb je begrepen wat ik probeer duidelijk te maken??” “Ja…jazeker, Mevrouw Van Bergen Heneghouwen. Voortaan zorg ik ervoor dat uw rijlaarzen net zo mooi zijn als nu. En..en die van Mevrouw Van Linschoten ook natuurlijk, dat spreekt vanzelf. Het spijt me heel erg, mevrouw. Ik bied u mijn welgemeende excuses aan.” zegt Jan onderdanig. “Ik hoop het voor je, Jan. Vort! Aan je werk verder.” Katja knipt hooghartig in haar vingers en wuift met haar rijzweep richting de mestvaalt. Jan druipt beschaamd af. “Direct en afdoende ingrijpen, Natas, is in dit soort zaken het beste. Vooral voor je rijlaarzen.” Lachend gaan de dames naar hun paarden…

Dank voor het inzenden!

The post Schuld, berouw en boetedoening deel 9 appeared first on Onderdanigeman.NL.

Mijn oom had een geheim ondeugend boekje waar ik als jonge jongen stiekem in las. Ik moest er weer aan denken toen ik laatst voor zijn grafsteen stond. Het boekje zelf is verloren gegaan, maar ik had het een en ander overgeschreven wat ik u niet wil onthouden. Het gaat om vlotte fetishpoezie voor de voetenliefhebber.

Een oude heer uit Simpelveld

werd levenslang moreel gekweld.

Zijn eigenwijze jongeheer

had niet op het vrolijke geslachtsverkeer

maar op een vrouwenvoet zijn hoop gesteld.

Deze eigenlijk niet zo vrolijke limerick legt de vinger op de wonde plek. De voetenliefde is een marginale aangelegenheid waar je niet mee scoort. Evengoed is het een drift waar je niet aan ontkomt, of je ervoor kiest of niet. Het is ‘levenslang’ een vloek of anders gezegd: een uitdaging om je neiging een plaats te geven. En zeker om de juiste partner te vinden.

Een ouwe tang uit Sappemeer

zag een verlegen jongeheer.

Ze ving hem met haar kromme tenen,

uit pure vreugde moest hij wenen:

van hier ontsnap ik nimmer meer.

Deze bitch op leeftijd vervult onze diepe wens, op een manier die misschien de voetenliefde karakteriseert: tegendraads en tegen wil en dank. De vervulling wordt niet gevraagd en komt, onontkoombaar, uit een onverwachte hoek. De bevrijding is er niet minder om, al lijkt hij alleen mogelijk onder dwang. Wat beweegt deze dwingende vrouwen?

Een ware feeks uit Overakt

had haar forse tenen rood gelakt.

Dit ben ik, sprak zij,

rond, afdoend en vrij:

van elke jongeheer maak ik gehakt.

Dat liegt er niet om, deze zelfbewuste dame duldt geen tegenspraak en haar slachtoffers zullen het weten Maar is ze niet gewoon een sterke vrouw die het goede voorheeft met ons heren? Die onze zwakke plekken kent? En zou deze zelfbewuste vrouw genoegen nemen met ‘elke’ willekeurige jongeheer? Ze zoekt eerder iets heel bepaalds, en zij zal duidelijk laten blijken wat, hoe, en aan wie.

Een sterke vrouw uit Zoetermeer

zocht een rechtschapen jongeheer.

Zij lakte haar gespierde tenen

tot ze priemend door het daglicht schenen

– een baken voor de volger van de rechte leer.

Mischien moeten we het ook wel meer zoeken in het begrip van zo’n sterke vrouw, en de attente hartelijkheid die zij uitstraalt. Een echte moeder voor volwassen mannen, die dat ook wil weten maar zonder de mogelijkheid op een gelijkwaardige en hoffelijke omgang te verpulveren. Waar vind je zo iemand? Dat is de grote vraag voor al die on- en halfbewust zoekende heren, die wel weten hoe klein de kans is dat ze ooit in een normale relatie zullen worden ‘begrepen’.

Een moederkloek uit Oosterveer

sprak een onbegrepen jongeheer.

Zij lakte haar attente tenen

die nu uitnodigend verschenen

voor zo’n ongelovige meneer.

Dit gedicht vraagt natuurlijk om een vervolg. Dat geldt eigenlijk voor elk van deze limericks. Ze kunnen best op zichzelf gelezen worden, maar er zit zoveel in dat ze zonder mankeren het begin kunnen vormen van een heel verhaal. Dit geldt in elk geval voor de ‘feeks uit Overakt’.

Ik geef u in zijn geheel de saga van deze vrouw die tot het uiterste gaat. Let ook op de moraal van het verhaal. Het is in wezen een klassieke Griekse comedy met zijn hilarische overdrijving en simplificatie. Wij mannen zijn niet meer dan onze jongeheer, die eenvoudig gelokt en getemd moet worden. En uiteindelijk hebben we diepe spijt dat we weleens anders gewild hebben.

Een ware feeks uit Overakt

had haar forse tenen rood gelakt.

Dit ben ik, sprak zij,

rond, afdoend en vrij:

van elke jongeheer maak ik gehakt.

Zij ging de straat op in Neerrhenen

met de glorie van haar onbedekte tenen.

Maar zij ontmoette menig jongeheer

die zich voor haar verborg, telkens weer

totdat zij om de hoek was verdwenen.

Zo ging dat niet in Overakt, sprak zij,

die jongeheren eerden mij.

Die lieten zich spontaan verwennen,

die moesten mijn gezag erkennen,

onderdanig aan mijn tenen werden zij.

Ik zal ze hebben in Neerrhenen,

tot ze voor mij zijn verschenen

in groot tenue, in vol ornaat,

en plein publique, gewoon op straat:

terechte eer voor mijn sublieme tenen.

Ik ga verder dan in Overakt, dit keer,

ik toon mijn hielen, zolen en zo meer.

Geen greintje schoen kan ik meer velen,

op blote voeten zal ik lachend spelen

met de preutsheid van zo’n jongeheer.

Toen moesten ze wel kijken in Neerrhenen

wat daar danste onder die kordate benen.

Stoute hielen die zich niet verscholen,

slanke enkels, soepele zolen,

en, terecht, tien jubelende tenen.

En het ging zoals in Overakt,

de jongeheren werden ingepakt.

Haar overwinning was totaal,

ze smeekten op hun knieen, allemaal,

om haar begrip dat ze zo diep waren gezakt.

Neerrhenen kent sindsdien geen jongeheer

die niet opstaat voor het vrouwelijk verkeer

op blote, dartele, speelse voeten.

Want zij begreep hun heilig moeten,

zo was ze ook wel weer.

Durf te leven, durf te leren

als Neerrheense jongeheren.

Durf te smeken als een man

die beseft wat hij niet kan:

als een heerser onder vrouwen te verkeren.

Prachtig, dit einde. Ik had het mijn oom graag als grafschrift gegund. Hij was niet zo’n brave, oppassende man als iedereen dacht. Ik wist het, en ik hoop voor hem dat er een handvol dames zijn geweest die het ook wisten en hem ‘begrepen’. God hebbe hun ziel. Dat zij allen in zaligheid excelleren!

The post Een goed begin appeared first on Onderdanigeman.NL.

Natascha en Katja zitten bij Kat thuis aan tafel voor de lunch. Ze hebben de paarden verzorgd, lekker gereden in de bak van de manege en met de andere meiden lol gemaakt. Stalknecht Jan heeft de stallen van hun paarden buitengewoon zorgvuldig uitgemest en liep constant als een hondje achter hen aan of de Dames nog dit wilden of dat.

Natascha heeft Katja zojuist haar idee verteld om André als huisslaaf weer terug in huis te nemen en ook Katja is enthousiast over het idee. “Maar je moet hem niet alléén in je huis laten. Als jij weg bent, moet hij er ook uit.” “Ja, daar zat ik ook mee,” zegt Natascha. “Ik dacht nog aan opsluiten in zijn kamertje met een berg strijkgoed of al mijn schoenen en laarzen, dat ie in ieder geval aan het werk blijft. Maar als we gaan stappen of naar de manege gaan zijn we veel te lang weg.” “We kunnen hem wel mee nemen naar de manege.

Daar kan ie Jan helpen en daar kunnen we hem de laarzen laten poetsen van alle andere meiden,” oppert Katja. “Rekenen we € 5 per paar en dat steken wij dan in onze zak.” “Dat is een gaaf idee,” antwoord Natascha enthousiast. “Geld verdienen aan ons slaafje. Spreekt mij heel erg aan.” “En ik wil hem sowieso ook als poets sloof hebben,” gaat Katja verder. “Trouwens, ik heb nog wel een paar vriendinnen die ook een pesthekel hebben aan het huishouden.””Mooi zo,” zegt Natascha. “Hoe meer werk hoe beter.

Het mooiste is als ie 24/7 vol komt te zitten.” “Laten we gewoon allebei een beetje rond vragen, dan kunnen we daarna een verhuurrooster opstellen en zorgen dat ie continue aan het werk blijft,” antwoordt Katja. “Trouwens, die meiden moeten ook betalen natuurlijk. Als we ons poets sloofje voor € 7,50 per uur verhuren en dat een uur of 30 per week is dat toch mooi € 225. En als ie dan nog 50 paar rijlaarzen poetst is dat ook nog eens € 250” “Gaaf,” antwoordt Natascha. “Kunnen wij weer lekker shoppen.” Lachend lunchen de dames verder.

Dinsdag 24 januari 2017 18:30 uur

Stipt on half zeven ‘s avonds staat André voor Natascha’s deur en belt aan. Zoals gebruikelijk gaat pas veel later, dit keer pas na 10 volle minuten, de deur open. Natascha kijkt hem vorsend aan. “Goedenavond, mevrouw Van Linschoten,” zegt André timide. Natascha ziet er weer goddelijk uit. Haar blonde haar in een staart. Kort naveltruitje, stretch rokje en zwarte leren pumps met hoge naaldhakken. “Zo, jij bent laat,” sneert Natascha. “Kleed je snel om en kijk maar op het briefje wat je moet doen.” Natascha heeft zich alweer omgedraaid en is heupwiegend en klikklakkend op haar hoge hakken de woonkamer ingelopen en doet de kamerdeur dicht.

André doet zijn schoenen en sokken uit, slaat zijn broekspijpen om en trekt de witte Birckenstock sandalen aan. Dan trekt hij het vernederende sloofschortje aan, maakt een mooie strik van achteren en leest het briefje. Bovenaan staat: “24-1-’17. Werkbriefje voor Andrea, toegewijde poetshulp van Mevrouw Van Linschoten.” Het begint al weer met een flinke vernedering, denkt André. Hij leest wat hij vandaag moet doen.

1. tafel afruimen, vaatwasser aanzetten, woonkamer opruimen.
2. gehele bovenverdieping stoffen en stofzuigen (behalve Mijn slaapkamer)
3. was draaien en ophangen
4. Mijn bh’s, slipjes en panties op de hand wassen en ophangen.
5. alle prullenbakjes legen en de vuilniszak buitenzetten.
6. Mijn rijlaarzen poetsen (heb vandaag paard gereden, dus….), ook die van Katja
7. huiskamer stoffen en stofzuigen.
8. Vaatwasser leeghalen en vaat opruimen.

André’s hart slaat over van punt 4. Hij hoopte het te mogen doen, want hij heeft altijd haar fijne lingerie op de hand gewassen, maar hij dacht dat Natascha het hem om hem te straffen niet meer zou laten doen.

Hij klopt beleefd op de kamerdeur en wacht keurig op antwoord. Na twintig seconden zegt Natascha “Binnen!” en loopt André de kamer binnen. Natascha ligt heerlijk lui op de loungebank en kijkt Netflix. Naast haar op het bijzettafeltje staat een glas rode wijn, samen met het dienstbodebelletje. Naast Natascha op de bank ziet hij het korte rijzweepje liggen. Hij maakt netjes een buiging en zegt “Ik ben klaar om te beginnen, Mevrouw.” “Mooi, vort dan maar, sloofje,” antwoordt Natascha en wuift hem verveeld met haar linkerhand weg. André ruimt de tafel af. Natascha heeft uitgebreid gedineerd, waarschijnlijk met Katja.

Er staan 2 borden, twee soepkommen, 2 dessertschaaltjes, driedubbel bestek, 4 wijnglazen, een heel regiment schaaltjes, 3 pannen op rechauds en veel vuile servetten. De dames hebben zich niet de moeite getroost netjes te eten, want overal liggen etensresten, op het tafelkleed, op de rechauds, ja tot op de grond toe. Hij hoort het Katja al zeggen: “Jouw dienstmeid komt toch straks? Die kan alles mooi opruimen en schoonmaken.” Hij ruimt alles keurig af, spoelt het ergste van de borden en het bestek, leegt de pannen in de groenbak, veegt het tafelkleed enigszins schoon, vouwt het losjes toe en legt het bij de deur om straks in de was te doen.

Hij doet alles in de vaatwasser. Dan begint hij de huiskamer op te ruimen. Er staan her en der glazen, schaaltjes van olijven, nootjes en chips. Er staan sportschoenen, een paar pumps en Natascha’s nieuwe dij laarzen. Over de stoel hangen Natascha’s kleren van gisteren: een naveltruitje, leren rokje, een bh, een slipje, een voetloze maillot. Alles ruimt André keurig op en legt het waar het hoort. Dan doet hij de vaatwasser aan, pakt het tafelkleed en gaat naar boven om zijn volgende taak te beginnen. Hij heeft het tafelkleed en de verdere was nog niet in de machine gedaan of hij hoort het dienstbode belletje al.

Gauw holt hij naar beneden, gaat de woonkamer binnen en meldt zich onderdanig bij Natascha. “Waarmee kan ik u van dienst zijn, Mevrouw?” Natascha geniet hiervan: even rinkelen met het belletje en er staat een dienstwillige slaaf klaar om alles wat jij maar beveelt uit te voeren. “Schenk mijn glas nog maar eens in, Andrea. En trek mijn pumps uit.” André pakt uit de keuken de wijnfles en schenkt Natascha’s glas in.

Dan knielt hij voor haar neer en doet voorzichtig haar hoog gehakte leren pumps van haar voeten. “Mmmm… lekker. Masseer mijn voetjes.” André pakt voorzichtig Natascha’s rechtervoet en masseert deze zachtjes. Natascha zakt behaaglijk onderuit en zucht van genot. “Mmm… Waarom heb je dit nooit eerder voor mij gedaan, sloofje. Waarom moest het eerst tot een crisis komen? Hm?” “Het spijt mij heel erg dat ik Uw voetjes nooit eerder heb gemasseerd, Mevrouw.” zegt André slaafs. “Mmmmm… Ik zal je tijd genoeg gunnen om dat allemaal meer dan goed te maken, Andrea. Hoe is het trouwens met je billetjes?” “Goed, Mevrouw.

De zalf van Mevrouw Van Bergen Heneghouwen heeft heel goed geholpen. Ik had vanochtend nauwelijks meer pijn.” “Je stelde je ook wel vreselijk aan, Andrea. En dat voor een paar klapjes met de rijzweep.” zegt Natascha afkeurend. “Ja, Mevrouw,” antwoord André beschaamd. “Voortaan wil ik dat je je straf zonder gejammer ondergaat, begrepen?” “Ja Mevrouw. Dank U, Mevrouw.”………..

Dank wederom aan Dienstmeidgeesje!

The post Schuld, berouw en boetedoening deel 10 appeared first on Onderdanigeman.NL.

Ze zitten in de keuken koffie te drinken. M’n vrouw praat vol enthousiasme en vrolijk als altijd. Haar gesprekspartner is veel rustiger maar minstens zo enthousiast.

Ik ben klaar met de laatste blouse strijken en ruim alles op. Met 2 opgestapelde wasmanden loop ik vanuit de keuken naar boven.

“Kijk, zegt m’n vrouw. “Hij heeft al mijn wasgoed weer gestreken en gevouwen en dat gaat hij nu in de kasten opruimen. Hè schat?. Ik knik, ‘ja mevrouw’. Ze is duidelijk trots dat ze het zo goed geregeld heeft.

“Oh, dat mag je bij mij ook wel eens komen doen.” De dames giechelen. Ik glimlach en loop door.

En moet hij dan naakt of hoeft dat niet? Weer gegiechel. “Nee hoor, gewoon zo is goed genoeg om te beginnen. oh, om te beginnen,?” Je bent nog meer van plan? Het gegiechel wordt lachen.

“Nee, alleen wat jij goed vind! . Maar, het staat me wel aan hoor zo’n afspraak.” Het lachen is over. Een uniek moment? ..stilte? De dames lijken even naar woorden te zoeken maar het zijn de bekende blikken van verstandhouding die uitgewisseld worden.

Ik heb de wasmanden boven neergezet en loop eerst terug naar de keuken om het gesprek te volgen.

Als ik mijn hoofd om de hoek van de deur steek, kijken 2 paar priemende ogen me aan. “Ben je al klaar boven?”

“Nee mevrouw, maar ik wilde even luisteren of ik iets kon toevoegen aan het gesprek.”

“Dan kunnen we meteen wel wat afspreken” zegt mijn schoonmoeder kordaat. Ze pakt haar Iphone en bladert in de agenda. “Wanneer kom je?”

“Dat bepaald mijn Mevrouw.” Ze kijkt trots naar haar moeder. “kijk ma, zo goed is het dus gewoon geregeld. Ik bepaal en hij doet het.” “Echt?” Moeder en dochter kijken elkaar met een brede glimlach aan.

“Bij mij wordt er elk weekend gewassen op de dinsdag dus wasgoed weggewerkt. Mijn vrouw is kort en zakelijk. Het hoeft voor haar alleen maar in de planning te passen.

“Ik was de woensdag, dus dan kun je de donderdag komen.” Maar ik moet wel om 7 uur kaarten dus dan moet het voor die tijd. “Of erna …”

Ik laat de dames alleen om een afspraak te maken en ga terug naar boven om de wasmand met strijkgoed op te ruimen. Kwartiertje later ben ik klaar en ga weer naar beneden.

“We zijn eruit hoor, zegt mijn vrouw. Ma wil graag dat je s’avonds komt. Dus na het kaarten donderdag.” Ik ga naar haar moeder en geef een kus. “Fijn” zeg ik, “ik kom je graag gehoorzamen”.

Ze is blij verrast met mijn reactie.

Dus binnenkort gaat er weer een droom in vervulling. Mijn vrouw spreekt af wanneer ik moet gaan strijken bij haar moeder. De afspraak zal dezelfde zijn als met de buurvrouw is gemaakt: Op een vaste dag in de week doe ik het wasgoed. De hoeveelheid wasgoed is niet belangrijk, alles moet gewoon gedaan worden. Het komt zelden voor maar inderdaad, het kan heel af en toe wel eens nachtwerk worden.

Vanaf volgende week wordt ik elke donderdag avond om half tien verwacht bij m’n schoonmoeder om ook daar het wasgoed te doen. En ook dat zal slechts een eerste stap zijn.

Ze weet dat ik een huisslaaf ben, dus er zal vast nog meer werk bij komen.

Dat hebben de dames zo afgesproken en ik zal gehoorzamen zoals het hoort.

The post Strijken en zo appeared first on Onderdanigeman.NL.

Natascha laat uitgebreid haar voetjes masseren en geeft André dan opdracht om ze te kussen. André pakt Natascha’s linkervoet, tilt deze voorzichtig naar zijn mond en kust de onderkant van haar tenen, de bal van haar voet, haar voetzool en de onderkant van haar hiel. Haar voet ruikt heerlijk naar badschuim, naar het leer van haar pumps en heel licht naar zweet.

André raakt opgewonden en voelt zijn pik hard worden. “Mmmmm, ga hier maar even mee door.” Natascha zakt behaaglijk nog verder onderuit en duwt haar voet dwingend tegen André’s mond. “Gebruik ook je tong, sloofje. Lik mijn teentjes en mijn voet.” Slaafs gehoorzaamt André en likt haar tenen, likt ook tussen haar tenen en verder haar hele voet. André likt zachtjes en zonder haast door en Natascha geniet zichtbaar. Het windt ook haar op.

Even overweegt ze André op te dragen haar kutje te likken, maar daar vindt ze het te vroeg voor. Eerst morgen die kuisheidskooi om z’n pik laten zetten, daarna pas lijkt het haar beter een dergelijke opdracht te geven. Hij is dan immers volledig van haar afhankelijk en zal zich geen gekke dingen in het hoofd halen. Nu heb je kans dat hij gaat zeuren om ook aan zijn trekken te komen en daar heeft Natascha absoluut geen zin in. Waarschijnlijk trouwens helemaal nooit meer. Voor een lekkere neukbeurt moet ze toch maar eens op zoek naar een ander, één met wat meer in z’n broek dan het kleine pikje van André, mijmert ze.

Ze laat hem ook haar andere voet nog uitgebreid verwennen en na 20 minuten vindt Natascha het genoeg. Ze pakt haar zweepje en jaagt André terug naar zijn werk.

Gauw gaat André naar boven en stoft en stofzuigt de bovenverdieping, draait een was en begint dan aan de handwas van Natascha’s slipjes, beha’s, nylons en panty’s. Hij pakt het speciale lingeriewasmandje en gaat ermee naar de badkamer. Er zitten zeker 25 slipjes, evenzoveel panty’s en nylons en een stuk of 15 beha’s in.

Hij pakt een zwart satijnen slipje en ruikt even aan het kruisje. Oh, haar heerlijke kutje! Hij haalt diep adem met zijn neus in het slipje, precies op de plek waar haar kutje heeft gezeten. Een mengeling van parfum, urine, de geur van haar kutje en kontje en zweet bedwelmt hem. André pakt nog een slipje en nog één. Dan heeft hij een rood satijnen vlinderbroekje waar het kruisje nog nat van is. Hij ruikt en likt aan het natte kruisje en raakt buiten zinnen van opwinding.

Hij maakt zijn broek los en laat hem op de grond zakken, evenals zijn onderbroek. Dan pakt hij met zijn rechterhand zijn hard geworden pik vast en duwt het kruisje weer tegen zijn neus en mond. Hij begint zichzelf af te trekken. Plotseling ziet hij een enorme lichtflits en hoort hij Natascha’s stem:

“Goed zo, sloofje. Aanbid mijn slipjes.” André versteent. Natascha is op blote voeten naar boven gekomen en André was zó in de ban van Natascha’s lingerie dat hij niets heeft gehoord. Natascha heeft haar pumps en korte rijzweepje in de ene hand en haar telefoon, waarmee ze zojuist een foto heeft gemaakt in de andere hand. “Wacht schatje,” zegt ze terwijl ze haar pumps, telefoon en zweepje op een kastje legt. “Kleed je maar helemaal uit, dan zal ik je eens lekker verwennen.” André legt het slipje neer en stapt uit zijn op de grond gezakte broek en onderbroek. Haastig trekt hij het schortje uit en zijn overhemd.

Naakt staat hij onzeker, maar toch verwachtingsvol voor Natascha. “Ga maar voorover staan en leg je handen op de rand van het bad, dan maak ik even iets klaar,” zegt Natascha. André gehoorzaamt braaf. Natascha stroopt haar rokje omhoog en gaat op het toilet zitten. Ze trekt haar kleine zwart satijnen slipje uit en plast het helemaal nat. Dan trekt ze het over André’s gezicht, met het kruisje tegen zijn mond en neus. André kreunt van genot. Natascha pakt uit een laatje drie grote elastieken en trekt deze zo over zijn hoofd dat er een elastiek boven en één onder zijn neus zit. Het derde elastiek zit voor zijn mond, die hij van Natascha open moet doen. Zo drukken de elastieken het zeiknatte slipje op zijn neus en in zijn mond.

Dan begint Natascha zijn pik te masseren, die van schrik eerst klein geworden is, maar nu al snel weer groeit. “Lekker hè, schatje, aan mijn slipjes ruiken en likken. Daar word je geil van hè?” Natascha maakt haar sloofje gek. “Ruik je mijn kutje? En mijn kontje?” André zucht en kreunt. “En zo dadelijk mag je al die vuile slipjes op de hand wassen. En ook mijn panty’s en nylons, waar het zweetluchtje van mijn voetjes aan zit. Lekker hè?” André hijgt en snuift.

Zijn mond is nat van de urine die hij uit het slipje zuigt. “Ik heb mijn nylons een paar dagen in mijn nieuwe dijlaarzen gedragen, schatje, dus die ruiken naast mijn geile zweetvoetjes ook naar nappaleer. Hoe vind je dat?” André begint te schokken van al die geile woordjes van Natascha. Hij staat op het punt van klaarkomen als Natascha plotseling, met al haar kracht, haar lange nagels in zijn pik en zak drijft. Er flitst een enorme pijngolf door zijn gehele onderlichaam en hij zakt op zijn knieën. Hij slaakt een gil. Natascha blijft hem in haar vlammende greep houden. André voelt hoe het zaad vreugdeloos uit zijn van schrik sterk gekrompen pik loopt. Dan laat Natascha los.

Ze trekt het slipje van zijn gezicht, spoelt haar hand af, trekt haar pumps aan en pakt het rijzweepje. Natascha voelt zich euforisch en oppermachtig. Ze voelt instinctief aan dat ze André nu volledig onder controle en in haar macht heeft. Een onweerstaanbare drang overweldigt haar. Ze stroopt haar rokje omhoog, geeft de ontredderd op zijn knieën liggende André een paar striemende zweepslagen en beveelt: “Lik me, slaaf! En doe het goed of je krijgt er van langs!” André kruipt op zijn knieën naar Natascha en begint haar voorzichtig te likken. Haar kutje is nog nat van de plas die ze net gedaan heeft.

Natascha pakt hem bij zijn haar en duwt zijn gezicht tegen haar kutje. Met haar rijzweepje spoort ze André aan. “Vooruit! Likken!” André likt haar ingespannen en voelt hoe haar kutje nu ook anders nat wordt, van zalige geilheid. “Lange halen, van achteren naar voren,” kreunt Natascha en ze knalt de rijzweep over André’s kont. Ze wrijft met haar kutje over heel zijn gezicht. André wordt haast gesmoord, maar blijft braaf zo goed mogelijk likken. “Dieper, dieper!” hijgt Natascha en geeft André met elke beweging van haar lijf een klets met het zweepje.

Ze gaat nu vol op en neer en berijdt André’s gezicht, die naar adem snakt. “Ja, ja, door, door!” roept ze en geselt André nu continue, alsof ze op een renpaard zit. “Ja, ja, harder, harder …….. Oooohhhhh……” Natascha komt klaar zoals ze nog nooit is klaargekomen. Ze draait haar dijen om André’s hoofd en duwt zijn gezicht met alle kracht tegen haar kutje, waar haar heerlijke sappen rijkelijk uit stromen en André smoren. Ze blijft nog een tijdje naschokken op zijn gezicht en stapt dan van hem af. Hijgend staat ze boven hem. Zijn gezicht is kletsnat van haar heerlijke kutje.

Ze ziet in zijn ogen een vonk van opperste aanbidding. Zij kijkt goedkeurend naar hem en tikt hem met het leren flapje van haar rijzweepje even onder zijn kin. “Pfftt!! Nou, nou! Goed werk, Andrea. Maar onthoud nu voortaan eens dat het om míjn genieten gaat, en nooit om het jouwe. Begrijp je dat nu eens een keer?” “Ja Mevrouw. Het spijt me,” brengt André er nog gesmoord uit. “Nou ja,” vervolgt ze, “als we morgen bij het relatiebureau geweest zijn wordt het een stuk makkelijker voor je om het te begrijpen.” André begrijpt Natascha niet, maar durft er verder ook niet naar te vragen.

The post Schuld, berouw en boetedoening deel 11 appeared first on Onderdanigeman.NL.

Het is inmiddels alweer bijna een jaar geleden dat ik het lef had gehad om Meesteres Nina uit te dagen voor een potje worstelen. Nadat zij destijds geen spaan van me had heel gelaten, zou je zeggen dat ik mijn lesje wel geleerd zou moeten hebben. Niets bleek echter minder waar.

Terwijl ik in de sportschool probeerde om mijn miserabele lichaam wat meer ‘Nina bestendig’ te maken, groeide mijn behoefte aan een herkansing. Helaas bleek de Golden Girl van Valkenswaard en omstreken juist in die periode afwezig, waardoor mijn geduld op de proef werd gesteld. Ik heb serieus overwogen dan maar de degens te kruisen met Meesteres Zascha, voor wie ik gezien haar angstaanjagende teksten op haar profielpagina toch wel een beetje schrik had. Net toen zij mij na wat leuke berichtjes over en weer bijna had overtuigd, verscheen plotseling het bericht dat Meesteres Nina haar rentree zou gaan maken. Gelukkig gunde een sympathieke Meesteres Zascha mij mijn kans op sportieve revanche op Nina (waarvoor dank!) en gaf ze mij zodoende het laatste zetje om toch weer naar Valkenswaard af te reizen.

Hoewel ik me mijn sessie van vorig jaar nog nagenoeg tot in detail kon herinneren en ik wist dat een vrouw van de buitencategorie zoals Meesteres Nina simpelweg niet tegen kán vallen, voelde ik naarmate ik dichterbij Domination Palace kwam tóch de zenuwen toenemen. Zou ik haar ditmaal wel enig weerwerk kunnen bieden? Al snel bleek die hoop ijdel. Eerst ontmoette ik de vrouw aan wie ik deze dag mede te danken had, Meesteres Zascha. Zij liet me binnen, wist voor wie ik was gekomen, gaf me mijn cola en een paar seconden later had ik de wedstrijd die mijn grote revanche zou moeten worden in feite al verloren. Want daar stond ze, alleen al het zien van zoveel schoonheid verlamde mij volledig! Na een gezellig praatje vooraf, waarin ook andere zaken dan de wondere wereld van SM werden besproken werden de worstelmatten klaargelegd en gooide ze me onder douche zodat ik mijn ‘strijdplan’ kon bedenken.

Wat dat precieze strijdplan was, dat zal de rest van de wereld waarschijnlijk nooit weten. Want direct nadat de figuurlijke bel had geklonken had Nina mij al klem liggen tussen haar goddelijke benen. Ze deed met me wat ze wilde, ik was haar speelbal en kon niks anders doen dan alles lijdzaam ondergaan. Ze legde me vast met haar benen, haar armen, of lag met haar hele lichaam over me heen terwijl zowel mijn benen als armen tegen de mat werden gedrukt. Met haar gemene, maar o zo sexy lach vernederde ze me ook mentaal, benadrukkend wat voor een ‘onderkruipsel’ ik wel niet was. Ik wilde het niet toegeven, maar ze had gelijk! Slechts één keer waande ik mij de ‘bovenliggende partij’ toen zij me even het (aangename) zicht van bovenaf gunde.

Prompt voelde ik me zowaar even de baas, maar dat hardop uitspreken was het stomste dat ik kon doen! Achteloos draaide Nina de rollen meteen weer om, mij vervolgens de werkelijke verhoudingen demonstrerend. Na een halfuur werd mij even een adempauze gegund, en dat was nodig ook want na wat te zijn opgefrist stond de volgende krachtproef op het programma. Een (kort) partijtje armworstelen, waarin mijn laatste restje mannelijke trots werd ontnomen. Terwijl het zweet van mijn voorhoofd gutste kreeg ik haar hand nog geen millimeter haar kant op gedrukt, totdat zij het na een paar seconden wel welletjes vond en, zonder een spier te vertrekken, mijn minst zwakke hand tegen de mat te duwde.

De herkansing met onze linkerhanden had ik mezelf vervolgens beter kunnen besparen, binnen een halve minuut was Nina opnieuw de winnares. Hoewel ik daarna nog wel kon bewijzen dat ik zowaar wel langer in de plankhouding kan blijven staan, was dat slechts een kruimeltje voor de loser. Want nadat het worstelen werd hervat kreeg ik opnieuw alle hoeken van de rode kamer te zien en werden tegelijkertijd ook nog de kleren van mijn lijf gescheurd. Ik werd afgedroogd, zowel letterlijk als figuurlijk, de houdgrepen met de minuut genadelozer. Dat ik weigerde om toe te geven dat vrouwen toch echt het sterke geslacht zijn, maakte mijn lijdensweg er alleen maar heftiger op.

Iedere keer als ik weer even rechtop kon zitten, had Nina mij in no time weer op mijn rug geduwd, niet nalatend om mij te confronteren met mijn zwakte. “En jij had tegen Zascha willen worstelen” beet ze mij toe? “Je kan mij al niet eens aan! Moet je jezelf nou eens zien. Je wordt helemaal ingemaakt door een meisje”. Pijnlijke woorden, maar helaas de waarheid. Nadat mijn benen bijna van mijn lijf waren getrokken zat er niks op dan de vrouwelijke superioriteit te erkennen en Nina te bedanken voor een GEWELDIGE sessie. Want mannen, laten we eerlijk zijn! Welke vent kan zoveel schoonheid, kracht en charmes weerstaan? Wie kan er ontsnappen terwijl de worstelkoningin van Brabant bovenop je ligt? Niemand toch? Meesteres Nina, ik heb u al zowel mondeling als schriftelijk bedankt, maar hij deze doe ik het nóg een keer!

U bent fantastisch! U combineert dominantie, schoonheid en kracht met humor en gezelligheid. Oftewel, zoals ik u tijdens onze sessie al zei: U heeft zowel ‘de beauty als de brains’! Het was die 210 euro meer dan waard! Maar ik geef niet op, volgend jaar zal ik u verslaan. Alleen in mijn dromen weliswaar, maar toch…

Groetjes, het onderkruipsel!

The post De glorieuze comeback van Koningin Nina appeared first on Onderdanigeman.NL.

Dag Erikje,

A.s. zaterdag gaan we er een spannende avond van maken. Ik wil dat je met de trein komt. Je loopt daarna naar de Hunkemöller in de stationshal. Stipt om 18:00uur verwacht ik dat je in de houding staat, dus met je armen op je rug en je benen iets uit elkaar. Als ik aan kom wil ik goed kunnen zien dat je in de houding staat.

Je kijkt met je gezicht naar de etalage. Zorg dat je maximaal 3 meter van de etalage staat. Je blijft recht vooruit kijken en kijkt niet op of om. Borst vooruit en ik verwacht een trotse blik. Pas wanneer ik je de opdracht geef om een andere houding aan te nemen of jouw blik op iets of iemand anders te richten heb je toestemming om van positie te veranderen. Tot die tijd blijf je met je handen op je rug naar de etalage kijken. Ik wil dat je recht voor de winkel staat. Je praat met niemand en als iemand vraagt wat je doet, dan geef je aan dat je wacht op mevrouw Daphne.

Tot zaterdag kom je trouwens niet meer klaar, je blijft van MIJN pik af.

Ik heb er zin in slaaf! Ik hoop jij ook

Dikke kus en knuffel,
Meesteres Daphne

De opdracht is duidelijk. Ik slik, klinkt vernederend, geil en spannend. Ik ben benieuwd wat er mij te wachten staat die avond. De week vordert traag en iedere dag krijg ik wel een spannend app’je van mijn Meesteres. Een foto van haar borsten en daarom heen een spannende bh, een foto van haar slipje, haar laarzen, voeten en oooo het wind mij op! Ik kom niet klaar, maar voel mij een bommetje. Zaterdag pak ik uiteraard veelste vroeg de trein en loop wat ongemakkelijk heen en weer. Ik weet het van mijzelf en weet donders goed dat zij het ook weet: ik wil niet te laat zijn en sta al een paar minuten voor zessen klaar in de houding. Ik voel me vernederd, zie mensen langs lopen en soms naar mij kijken, sommige draaien zich om. Er wordt gewezen, maar niets gezegd. Minuten gaan voorbij… Mijn hersenen maken overuren, ik hoop dat ze snel komt. 18:07… Ik hoor getik van hakken dichterbij komen.

Kort achter mij blijven ze stil staan, seconden lijken uren te duren. Het kan niet anders dan dat zij het is. Ik voel haar achter me staan. Seconden tikken voorbij… Dan een hand op mijn rechterschouder, in mijn linker oor fluister je zacht ‘goed zo slaafje – ontspan, je mag bewegen’. Met 3 zoenen begroeten we elkaar, dan opeens onverwacht een kus op mijn mond. ‘Verassing voor mijn erik, dan heb je die alvast gehad’. Met een knipoog trekt ze mij aan de hand mee de winkel in.

Uit de rekken pakt ze een paar setjes, uiteraard draag ik deze en loop achter haar aan naar de paskamer. Eén voor één worden ze gepast en geniet ik keer op keer van haar sexy uiterlijk. Bij het laatste setje wordt ik in de paskamer getrokken ‘begroet mij’ volgt op een zachte dwingende toon. Ik kniel en kus haar beide zwarte pumps. ‘Goed zo slaaf, vanaf nu komt daar een extra begroeting bij: kut-verering. Mijn kut is voor jou de hemel op aarde, jouw ultieme droom om mij seksueel te verwennen… ik wil zien hoe jij mijn kut adoreert en dat je dat toont wanneer je mij begroet. Vanaf nu geef je naast een kus op mijn voeten, pumps of laarzen mij ook altijd een kus ter hoogte van mijn kut. Ik wil dat je één zoen op mijn slip geeft, draag ik nog een rok of broek dan kus je de rok of broek ter hoogte van mijn kut, begrepen?

‘Ja Meesteres’ ‘Dan wil ik nu dat je mij opnieuw begroet’ Wow! Ik kus haar beide pumps en geeft een zacht kusje op haar slip. ‘Noem je dat verering? Ik wil het voelen! Opnieuw erikje’. Speelse ogen kijken mij aan, ik kus opnieuw haar voeten en geef een gepassioneerde kus op haar slip. Hemels voel ik mij… Met een glimlach op mijn gezicht word ik uit het pashokje gedirigeerd en terwijl ze zich aankleed krijg ik alle setjes weer in handen. Na afgerekend te hebben lopen we hand in hand naar een restaurant.

In het restaurant aangenomen nemen we een tafeltje achteraf. ‘Ik bestel en jij volgt’ wordt mij medegedeeld en al snel wordt het mij duidelijk dat ik vanavond alleen maar water drink. Bij het opnemen van de bestellingen hoor ik mijn Meesteres zeggen: ‘En voor hem, nou uhhh… ik denk dat dat hij dit wil… en nog een extra glas koud water voor mijn mannetje’. Een iets-wat verbaasde blik van de serveerster. “Slik, daar gaan we…” denk ik bij mijzelf. We praten fijn bij over van alles en nog wat en ondertussen krijg ik plaagstootjes over een mogelijk kindermenu dat straks geserveerd wordt, ik ga het nog bijna geloven ook.

Eerlijk is eerlijk er gaat een zucht van verlichting als ik gewoon een vispannetje krijg, dus toch een mindgame. De glazen water beginnen te tellen, na het hoofdgerecht sta ik op knappen en vraag of ik naar het toilet mag. ‘Smeek er om’ ik doe wat er gevraagd wordt en krijg de opdracht om een glas mee te nemen naar het toilet, in het glas te plassen en het vervolgens op te drinken. Uiteraard moet ik het filmen als bewijs en haar via de app toesturen. Ik mag pas terugkomen als zij vind dat de opdracht geslaagd is. Ik vervloek haar, het wind mij op, het maakt mij geil en vraag me tegelijk af waarom ik het toch doe… Nee voor mij is er op dit moment geen weg terug en besluit te voldoen aan haar opdracht: ik wil voldoen aan de opdracht. Ik plas in het glas, drink het op en stuur haar het filmpje via de app toe als bewijs. Haar reactie laat even op zich wachten. Ik voel mij vernederd, maar ook trots.

Goed zo slaaf, opdracht volbracht. Je mag terugkomen aan tafel.

En alsof er niets aan de hand is kom ik met een rood gezicht terug aan tafel zitten. Het lijkt wel of iedereen naar mij kijkt.
‘Schat ik heb alvast een dessert besteld’ en ze gaat vervolgens alsof er niets gebeurd is verder met het praten over de meest dagelijkse dingen. Het amuseert mij, beauty en brains.

Opeens voel ik haar benen tegen de mijne komen, op-en-neer, terwijl zij rustig verder praat. ‘Volgens mij denken mannen alleen maar met hun pik, of niet erik?’ Een glimlach op haar gezicht, zwoele ogen kijken mij aan terwijl ik haar hak tegen mijn pik voel. Een zachte kreun verlaat mijn mond. ‘Bij de les blijven slaaf’. Het gesprek kabbelt voort, en terwijl de dame-blanches geserveerd worden weet haar hak mijn pik weer te vinden. Het kost mij zichtbaar moeite niets te laten merken, ik zie aan haar gezicht dat dit is wat ze wilde bereiken. ‘Zullen we romantisch doen? Zal ik jou een hapje geven?’ Ze pakt haar lepel met ijs en laat ongezien haar spuug op vallen waarna de lepel in mijn mond verdwijnt. ‘Lekker he’. ‘Ja Meesteres’ zeg ik met een glimlach. Beide ijscoupes verdwijnen als sneeuw voor de zon, niet gek… Ik voel mij heet, geil en verlang naar het vervolg…

Na het afrekenen stappen we hand in hand naar haar auto. Zij rijdt, ik neem naast haar plaats nadat ik de deur voor haar heb geopend. Alvorens zij de auto start pakt ze uit haar tas mijn collar en doet deze bij mij om. Daarna haalt ze haar ketting uit de tas en klikt deze vast aan de collar. ‘Dat staat beter’ zegt ze terwijl ze met haar hand naar mijn broek gaat. De knop gaat los en ze haalt mijn pik te voor schijn. ‘Zo die blijft de hele rit buiten boord’. Een ruk aan de ketting brengt onze gezichten heel dichtbij elkaar. Mijn hartslag versnelt, we kijken elkaar diep in de ogen aan… ‘Spannend he sletje?’ Een innige tongzoen volgt.

‘Genoeg verwent, tijd om te vertrekken’. De zoen eindigt abrupt, de ketting wordt los gelaten en ik probeer weer rechtop in de stoel te gaan zitten. ‘Even in de achteruit’, maar in plaats van de pook van de versnellingsbak trekt ze aan mijn pik. ‘He verdorie, de verkeerde knuppel’ zegt ze met een glimlach. Mijn pik staat ondertussen fier overeind. Bij elk moment dat we moeten stoppen gaan haar zachte handen over mijn pik. Een enorme teasing, ik geniet en dat ontgaat haar niet. Ik mag absoluut niet klaarkomen, maar ze brengt mij meermaals tot op het randje.

Bij haar thuis gekomen mag ik alles weer binnenboord halen en open voor haar de deur. Bij binnenkomst moet ik voor haar bank knielen. ‘Begroet mij op de nieuwe manier’. Wederom kus ik haar pumps en geef op haar rok ter hoogte van haar kut een kus. ‘Goed zo slaaf’. Nadat ik voor drank heb gezorgd moet ik mijn kleding uit doen. ‘Wacht zo op mij in de nadu-houding’. Een kwartier later komt ze de woonkamer weer in. Haar hoge hakken zijn verruild voor prachtige zwarte leren laarzen die tot over haar knie komen. De rode stoffen rok en kleurige blouse hebben plaats gemaakt voor een korte zwarte rok en strak zwart shirtje van kant. Wouw wat ziet ze er hemels mooi uit! ‘U ziet er prachtig uit Meesteres!’

‘Dat weet ik toch slaafje…’ Zo liefdevol en met een glimlach als ze dit zegt, zo anders zijn haar volgende woorden op strenge toon: ‘Begroeting’. Ik geef elke laars één zoen en druk mijn lippen stevig tegen haar rok. ‘Goed zo’ waarna ik aan de ketting wordt mee getrokken naar de bank waarop zij gaat zitten. Ik dien voor haar te knielen en krijg de opdracht haar laarzen gepassioneerd te vereren. Dat doe ik met liefde en plezier en kus haar beide laarzen, ik geniet er van om dit te doen en zie haar goedkeurende glimlach. Minuten lang mag ik genieten van dit voorrecht, waarna ze opstaat. ‘Goed zo slaaf, nu wil ik dat je mijn kut vereerd’. Wederom kus ik de rok ter hoogte van haar kut. ‘Eén kusje maar?, is mijn kut maar één kusje waard?’ Vertwijfeld stamel ik ‘Nee Meesteres’. ‘Waarom krijgt mijn goddelijke kut dan maar één klein kusje?’

Ik val stil, ik durfde niet goed, het voelt als een verboden gebied voor mij en wilde niet te gulzig zijn. Ik wil het zeggen, maar de woorden verdwijnen niet uit mijn mond. Ik blokkeer. Mijn hart gaat tekeer, mijn hersenen draaien overuren. Seconden tikken voorbij… Dan uit het niets hurkt ze voor mij. Onze blikken kruisen elkaar en ik kijk recht in haar ogen, ogen waar ik in wil verdrinken. Een gevoel van schaamte valt over mij heen, ik sla mijn ogen neer. Haar vinger duwt mijn kin omhoog ‘open je ogen erik’ zegt ze zacht. ‘Onwennig voor je he?’ een lieve glimlach op haar gezicht doet mijn gevoel enorm goed. ‘Weet je erik, dit privilege is alleen voor jou – geniet er gewoon van. Ik wil dat jij dit doet voor mij. Ik wil dat jij mijn kut vereert. Als je te ver gaat geef ik dat aan, niet jouw grijze hersenmassa. Laat mij je leiden, wie weet kus je dan wel heel snel echt mijn kut…’ Haar speelse manier van praten geven mij een trots gevoel. Het stelt mij gerust. Ze staat weer recht op en zegt: ‘Ik wil dat je laat zien hoe trots je bent op jouw positie, ik wil zien hoe veel je van mij houdt en hoe mooi jij mij vindt. Ik wil het voelen… Kom maar op met dat vervolg!’

Ik pak haar bij haar laarzen vast en kus haar rok meerdere malen vol overgave. Ik geniet, o wat is dit heerlijk. Na een poosje trekt ze aan mijn haren, drukt mij van haar af en laat me in haar gezicht kijken. Ze torent boven mij uit. Met haar andere hand trekt ze haar rokje op ‘Kus mijn slipje, niet één keer maar net zo vaak en passievol totdat ik zeker weet dat je ook echt mijn goddelijke kut wil kussen, wilt proeven, wil verwennen’. Dat laat mij dit keer geen twee keer zeggen. Vol overgave kus ik meerdere malen haar slip. Ik ruik haar, voel haar, voel me trots, voel geil, maar bovenal voel ik mij van haar.

Na een paar minuten trekt ze mij aan mijn haren weer overeind. ‘Open je mond slaaf’, enkele seconden later spuugt ze een paar keer in mijn mond. ‘Doorslikken’, iets wat ik maar al te graag doe.

‘Op handen en knieën, 20 centimeter vanaf de bank slaaf’. Terwijl ik mijn positie inneem gaat zij op de bank zitten, haar laarzen legt ze over mijn rug heen. ‘Mijn eigen voetenbankje’. Enkele plaatstoten voel ik en ja, ik geniet als ze met haar hak in zij prikt. ‘Zo slaaf, vertel nu maar eens aan je Meesteres jouw grootste fantasie – uiteraard met mij in de hoofdrol en owee als je je inhoudt’. Met enige aarzeling begin ik te vertellen, en terwijl ik vertel wordt ik aangemoedigd om zoveel mogelijk details te gebruiken. Als ik klaar ben met beschrijven, staat ze op en lacht: ‘geile slet Daar moeten we vandaag maar eens wat aan gaan doen’. Ik wordt mee getrokken aan mijn ketting die ze vervolgens vast maakt aan een ring die aan de muur gevestigd is. ‘In de houding!’ Ik weet wat er gevraagd wordt. ‘Jij blijft netjes wachten totdat ik je kom halen, niet weglopen hé?!’ Ik hoor mijn Meesteres de woonkamer verlaten en de trap naar boven op lopen. Voor mijn gevoel sta ik er al even als ik haar na een poosje weer hoor aankomen lopen. Wat hebben die hakken toch een mooi geluid en droom zachtjes weg. Ineens staat ze achter mij en voel ik haar handen in mijn tepels knijpen. Ze drukt haar borsten tegen mijn rug.

‘Ahhh’ ‘Is die kreun van de pijn of van mijn prachtige borsten?’ ‘Beide Meesteres’

Ik wordt los gemaakt en moet mij direct omdraaien. Twee ferme tikken in mijn gezicht volgen. ‘Dus jij geilt op mijn borsten?!’ ‘Ja Meesteres’ komt er zacht en onzeker uit mijn mond. Met een ruk aan de ketting en met haar andere hand duwt ze mijn gezicht in haar boezem. ‘Als je ze zo mooi vindt, kus ze dan’. Ik doe wat mijn Meesteres vraagt waarna ze mijn gezicht stevig tegen haar borsten drukt. Heel even mag ik genieten van haar prachtige borsten. En ooo wat ruikt ze heerlijk!

Ik snak naar adem… Zij bepaald wanneer ik adem, ze drukt me een paar keer tegen haar boezem aan en in de tussenpozen mag ik kort naar adem happen. Bepaald geen straf. Na een keer of vijf dit te herhalen vindt ze het wel genoeg geweest. ‘Lekker he mazzelaar’ en met ene kort ‘volg’ loop ik achter haar aan de trap op. Het is geen straf om aan de ketting te lopen, ik geniet. Boven aangekomen stopt ze abrupt ‘genoot je van het uitzicht?’ Ik antwoord niet snel genoeg wat ik moet bekopen met een klap in mijn gezicht. ‘Antwoorden slaaf!’ ‘Uiteraard Meesteres’.

‘Goed zo, eindelijk een volmondige “ja”’. Ze trekt mij verder achter haar aan naar de slaapkamer waar ik naakt op bed wordt gelegd. Zij loopt naar de douche waar ik haar gebruik hoor maken van het toilet.

Niet veel later komt ze met een slipje in haar hand de slaapkamer weer in. ‘Zo geile slet, dit slipje had ik vandaag tijdens het diner aan’. Ze laat het slipje boven mijn gezicht bungelen. Ik mag er aan ruiken waarna ze deze over mijn stijf geworden pik legt. Ze staat op en trekt haar rok iets om hoog, waarna ze haar slip uittrekt. ‘Zo slaaf, en deze heb ik sinds we thuis zijn aan’. Mijn pik klopt van geilheid waarna ze met haar slip over mijn gezicht wrijft. ‘Je hebt geluk, ik heb nog een paar druppels van mijn champagne achter gelaten’. Ik kreun en kronkel van genot. ‘Mond open’ een paar seconden later verdwijnt haar slip in mijn mond. Ze streelt me, trekt aan mijn pik, plaagt mij, teased mij, verwent mijn tepels met haar nagels waarna ze op mijn buik gaat zitten. ‘Ik zit op mijn troon’. En ik geniet van mijn uitzicht denk ik bij mijzelf.

Ze trekt haar shirt uit en ik zie een prachtige bh. ‘Ik wil dat je met je beide handen mijn lichaam streelt slaaf’. Onwennig gaan mijn handen over haar lijf, ze merkt het. Ze doet haar bh uit en pakt mijn beide handen en legt deze op haar borsten. ‘Toe maar, voel ze, streel ze, geniet er van’. Ze leidt me, ik geniet en laat me meer en meer gaan. Ooo wat vind ik dit fijn. Haar woorden, houding en daden geven mij dat beetje extra vertrouwen. Ik streel haar en zie dat ze van geniet. Haar glimlach op haar gezicht verraad veel. Haar handen gaan inmiddels ook over mijn lijf: mijn pik, mijn hoofd, haar kortom alles wordt door haar zachte handen gestreeld: Wouw! Het slipje wordt uit mijn mond gehaald waarna ze met haar goddelijk lijf op mijn gezicht gaat zitten. Wow! Zo’n knappe vrouw, met haar prachtige laarzen tegen mijn lijf zit met haar kut op mijn gezicht. Adembenemend mooi, echt adembenemend. Ik geniet van de facesitting die volgt – keer op keer. Ik snak telkens naar adem om vervolgens weer te snakken naar die inmiddels natte kut. ‘Lik mij naar een hoogtepunt!’ Ik lik alsof mijn leven er vanaf hangt, haar gekreun stimuleert mij meer en meer. Ze geniet, ik geniet en lik haar als nooit te voren waarna ze heerlijk in mijn gezicht klaarkomt.

Uitgeblust komt ze naast mij op bed liggen, dicht tegen mij aan. Ze streelt mij, haar handen gaan over mijn lijf en trekken af en toe aan mijn stijf geworden pik. Haar ogen verraden dat ze er van geniet, ze speelt met mij maar ook met mijn pik die haar eigendom is. Dat laat ze al te goed merken. Ze trekt mij tegen haar aan, we blijven even rustig en zwijgend naast elkaar liggen. Terwijl we op bed heerlijk nagenieten, zegt ze plots ‘Ik wil nog een keer klaarkomen slaaf!’ Ze staat op, trekt ook haar laarzen en haar rok uit en gaat op mijn pik zitten. ‘Maar dit keer wil ik dat jij ook klaarkomt, neuk mij slaaf!’ We gaan op-en-neer, genieten, ze moedigt mij aan, zij leidt en wij genieten. O wat kan seks toch heerlijk zijn en we komen beide na een poosje heerlijk klaar. We voelen ons in de zevende hemel en knuffelen elkaar nog even. Ik lig tegen haar aan, voel me trots. Na een nachtzoen vallen we beide in een diepe slaap.

De volgende ochtend wordt ik door getrek aan mijn tepels wakker gemaakt. ‘Opstaan slaaf’. De ketting wordt weer aan mijn collar geklikt en zo wordt ik direct recht getrokken. Naakt loop ik achter mijn Meesteres aan. Zij die geheel in het wit gekleed is: top, leren rok en prachtige laarzen. In de keuken aanbeland krijg ik eerst de opdracht haar weer te begroeten om daarna voor een ontbijt te zorgen. Zij kijkt toe hoe ik naakt alles bereid.

Als ik met twee gevulde borden aan kom lopen pakt ze haar eigen bord en zet dat op tafel, mijn bord wordt uit mijn handen gepakt. Uit de kast haalt ze een honden bak waar ze alles van het bord in over schept. ‘Kniel’ en terwijl ik kniel hurkt zij boven het bakje. Haar champagne mengt zich met het eten in het bakje. Kort daarop pakt ze uit de kast handboeien en worden mijn handen op mijn rug geboeid. De ketting van de collar wordt aan de tafelpoot vast gemaakt. Met een ‘eet smakelijk’ slaaf neemt ze plaats aan tafel en beginnen we beiden aan ons ontbijt. Zonder handen eten is moeilijk, maar toch wind het mij enorm op. Mijn uitzicht op haar witte laarzen is ook niet verkeerd. Het duurt even voordat ik alles op heb, maar het smaakte wel!

Tijd om te douchen. Wederom loop ik naakt achter haar aan. In de douche krijg ik de opdracht haar uit te kleden, wat ik enorm spannend vind. Ze voelt mijn trillende handen. ‘Niet zo onzeker slaaf, ik ben het maar, je Meesteres’. Naakt stappen we beide in de douche. ‘Vond je mijn pis lekker slaaf’. Direct antwoord ik enthousiast ‘Ja Meesteres!’. ‘Kniel!’ zegt ze met een glimlach. Ze komt met haar kut dichterbij en voel kort daarop haar goddelijke sappen in mijn mond verdwijnen. Heerlijk! Als ze klaar is krijg ik de opdracht haar schoon te likken. Mmmm!!! Wanneer ze het goed vindt trekt ze mij aan mijn haren achteruit en spuugt nog een paar keer in mijn mond. Ze doet het met een lieve glimlach, een glimlach waarnaar ik uren kan kijken. Ik mag haar insoppen en wassen, ik geniet en voel dat zij ook geniet. Ik voel mij de koning te rijk en hoop dat zo de rollen omgedraaid zijn. Helaas moet ik het doen met een koude douchestraal, die ze een poosje op mij richt. ‘Dat is nu eenmaal voor slaven’ hoor ik haar zeggen. Als ook ik schoon ben droog ik haar af en kleden we ons beide aan. Ik de kleding van gisterenavond, zij in spijkerbroek, rood shirtje en rode pumps.

In de woonkamer praten we onder het genot van een kop koffie nog lekker na. We hebben beide genoten, dat is een ding wat zeker is. Rond het middaguur is het tijd om te gaan en lopen we naar de voordeur. ‘Begroeting’. Ik kus haar beide pumps en geef een hele dikke kus op haar spijkerbroek ter hoogte van haar kut. ‘Kijk dat is nu een verering en respect volle begroeting slaaf’. Met een stevige knuffel nemen we afscheid van elkaar. Ooo wat heb ik genoten.

Dank aan Enrico voor het delen van dit verhaal.

The post Een spannende afspraak met Meesteres Daphne appeared first on Onderdanigeman.NL.

“Oké, sloofje, fris jezelf wat op, ruim de troep op, trek alléén je schortje en je sandalen aan en ga die handwas doen, en je verdere werk. En snel!” “Ja Mevrouw. Tot Uw dienst, Mevrouw.” Natascha geniet van de slaafsheid van André.

Wat heerlijk dat ze zo goed naar Kat heeft geluisterd. Dankzij haar heeft zij de regie nu volledig in handen en heeft ze een relatie met André die, hoewel absoluut niet meer gelijkwaardig en totaal anders dan voorheen (Meesteres/slaaf in plaats van vriendin/vriend), haar louter voordelen biedt.

Zij hoeft niets meer te doen wat vervelend is, daarvoor heeft ze nu slaaf André. En ze kan hem ook nog te pas en te onpas gebruiken voor haar eigen sexuele wensen. Als ze beneden is laat ze direct het dienstbodebelletje rinkelen. Gauw haast André zich naar beneden en meldt zich onderdanig bij Natascha. “Op je knieën voor me zitten,” beveelt ze. Als André braaf op zijn knietjes voor haar zit trekt ze het nat geplaste slipje weer over zijn hoofd en zet het vast op zijn neus en mond met de drie grote elastieken.

Hij ruikt de urine maar voelt, door zijn totaal verruïneerde orgasme, geen enkele opwinding meer. “Dit draag je de rest van de avond, sloofje, als permanente aanbidding van mijn slipjes en natuurlijk mijn goddelijke kutje. Je krijgt uiteraard nog wel straf voor het eigengereid en zonder mijn opdracht aanranden van mijn slipjes, puur voor je eigen geile geneugten. Je krijgt na afloop van je taakjes wederom 50 zweepslagen met de singletail. En deze keer geen gejank en gejammer, begrepen sloofje?” André mompelt, gesmoord door het natte slipje, “Ja Mevrouw.” Hij staat op, maakt een buiging en gaat naar boven.

Natascha strekt zich behaaglijk uit en gaat verder met Netflix kijken. Ze voelt zich hoe langer hoe tevredener. Gelukkiger. Machtiger. Ze vraagt zich echt af of er een grens is aan hoever ze André kan vernederen. Ze is vast van plan die grens op te zoeken en ook daadwerkelijk te bereiken, als einddoel van zijn boetedoening. En uiteraard het liefst samen met Katja.

Terwijl Natascha zo mijmert wast André boven de slipjes, beha’s, panties en nylons. Het zwarte satijnen plasslipje zit met de elastieken stevig op zijn neus en open mond bevestigd. Het windt André wel op, maar zijn pik hangt als een nat vlaggetje neer. Wat een vernederende deceptie was dat! Hij voelt nog steeds de lange nagels van Natascha in zijn zak, ballen en pik. Wat een valse streek: hem eerst opgeilen tot zijn pik bijna ontploft en hem dan zo mangelen! Maar wat is hij weer met open ogen in die val getrapt. Slaafs legt hij zijn ziel en zaligheid nu in het wassen van de lingerie. Dan gaat hij naar boven en hangt alles, ook de was in de wasmachine die inmiddels klaar is, op de wasrekken op zolder. Daarna leegt hij alle prullenbakjes in het huis in de grote pedaalemmer in de keuken, haalt de zak eruit en bindt die dicht.

“Mag ik U iets vragen, Mevrouw?” vraagt hij slaafs door het natte slipje heen. “Vooruit maar, meid,” antwoordt Natascha gevat. “Mag ik de vuilniszak straks buiten zetten als ik weg ga, Mevrouw?” Natascha schiet in de lach. “Voor deze ene keer dan, sloofje.” “Dank U, Mevrouw,” antwoordt André opgelucht. Hij zet de zak in de gang en pakt de spullen voor het poetsen van Natascha’s en Katjas’s rijlaarzen. Hij poetst ze gedreven en geconcentreerd en als hij ze klaar heeft glimmen ze weer als spiegels en zijn weer net zo mooi als de eerste keer dat hij ze poetste. Hij ruikt zowel aan Natascha’s rijlaarzen als aan die van Katja en er gaat een golf van hunkering door hem heen.

Hij pakt maar snel de stofdoek en de stofzuiger en gaat de huiskamer weer binnen. “Kom eens hier,” roept Natascha hem. Haastig zet hij de stofzuiger neer, met de stofdoek er boven op en meldt zich nederig bij Natascha. “Ga voor me staan en doe je benen wat uit elkaar,” gebiedt ze. Als André gehoorzaamt pakt ze het rijzweepje en licht zijn schortje op. Zijn pikje hangt klein, slap en nietszeggend baar beneden. Natascha tikt er tegen met haar zweepje. André krimpt een beetje ineen. “Hmm. Mooi. Verder met je werk, sloofje.”

André stoft zorgvuldig de hele woonkamer en begint daarna met stofzuigen. Demonstratief zet Natascha haar koptelefoon op om ongestoord verder Netflix te kunnen kijken. Na het stofzuigen ruimt André keurig de vaatwasser uit en meldt zich af bij Natascha, nog steeds met het plasslipje op zijn gezicht. “Oké, controletijd,” zegt ze. Natascha loopt heupwiegend op haar hooggehakte pumps met haar rijzweepje in de hand langs hem heen de kamer uit met André vervolgens in haar kielzog. “Kop naar beneden: niet onder mijn rokje kijken, sletje,” bitst Natsscha terwijl ze de trap op loopt.

Slaafs volgt André haar, met nederig gebogen hoofd. Natascha keurt de bovenverdieping op het stof en zuigwerk, de was en eenmaal weer beneden haar rijlaarzen. Ze heeft geen commentaar, maar ze onthoudt André ook van complimenten. Ze gebiedt hem in de woonkamer op zijn knieën te gaan liggen, met zijn neus op de grond en zijn reet zo ver mogelijk omhoog. Natascha pakt de singletail. Ze slaat het schortje over zijn rug en commandeert: “De slagen hardop meetellen en na elke tel: Dank U, Mevrouw zeggen.” “Ja, Mevrouw,” antwoordt André nederig door het slipje heen. Natascha streelt André over zijn blote kont, duwt zijn hoofd nog even tegen de grond met haar hooggehakte leren pump en gaat dan achter hem staan. De kleine bullwhip fluit door de lucht en komt kletsend neer op de omhooggestoken reet. “Eén, dank U Mevrouw.” klinkt het benepen.

Fffffft…..klets! “2, dank U Mevrouw.”
Fffffft…..klets! “3, dank U Mevrouw.”
Fffffft…..klets! “Oohhh… 4, dank U Mevrouw”

Onbarmhartig danst de venijnige singletail over André’s blote reet. Striemend kronkelt het soepele leer op en neer en vreet in de huid. Met afgemeten, regelmatige maar hardvochtige slagen ranselt Natascha haar slaaf af. André spant zich tot het uiterste in om niet te jammeren, schreeuwen of janken, maar hij gaat steeds meer hijgen en onzekerder tellen.

Fffffft….klets! “Dr..drieëntwintig! D..dank U.. M..Mevrouw.”
Fffffft….klets! “Vierentwintig…ooh…D…dank U..U…Mevrouw”

Natascha geniet intens van het het lijden van André, die nu ook begint te kronkelen. Ze vindt het heerlijk zo intens mogelijk wraak op hem te nemen. Zij ervaart geen spoortje medelijden, sterker nog, hoe harder André zucht, steunt en kronkelt, des te harder ze gaat slaan.

Fffffft….klets! “Auw..oooh..ne..negen ender..oew..tig. Dank U, Mevrouw.”
Ffffff…..klets! “Ve..ve..veertig. Dank U, Mevrouw.”

De tranen schieten nu in zijn ogen en hij begint te beven. Natascha geselt de laatste 10 slagen met extra kracht over zijn reet. Na de laatste slag blijft André trillend in zijn slaafse houding liggen. Zijn kont staat weer in brand. Natascha wrijft nog even plagerig over zijn billen. Deze zijn weer vuurrood en zitten weer onder de dikke rode striemen. Ze loopt naar zijn voorkant, trekt het plasslipje van zijn gezicht en duwt haar rechterpump tegen zijn neus……….

The post Schuld berouw en boetedoening deel 12 appeared first on Onderdanigeman.NL.